Sorry, als recensie wordt dit niks...
En dus is dit géén recensie. Want om een degelijke recensie te schrijven moet ik objectief blijven, en afstandelijk, en onpersoonlijk, en ernstig en vooral kritisch. Maar dat lukt niet, ik kán dit boek niet met een objectieve blik bekijken, ik kán niet afstandelijk blijven, of onpersoonlijk en ernstig. Ik kan jandorie zelfs niet rustig blijven. En ik heb echt waar geprobeerd om kritisch te zijn: mislukt!
En dus is dit een blatante lofzang, voilà! Ik ben helemaal in de wolken over dit boek, ziezo! Ik kan om te beginnen al niet begrijpen hoe een grootschalig, veelomvattend werk als dit ontsproten kan zijn aan één geest. Wie is die Ilja Leonard Pfeijffer eigenlijk, zo vraag ik mij af. Een veelkoppig monster met zeven breinen die als een goed geoliede machine intensief samenwerken om een bovenaardse prestatie af te leveren? Het strafste van alles vind ik dit: het verhaal van Alkibiades speelt zich vijf eeuwen voor onze tijdrekening af, en het speelt zich vandaag af. Aan de hand van historische feiten van 2500 jaar geleden fileert Pfeijffer haarfijn de maatschappij van nu, en deelt heel subtiel en heel beleefd geweldig harde kaakslagen uit aan al wie een of ander extreem gedachtegoed aanhangt.
Ik vind het zelfs moeilijk om Pfeijffer te vergelijken met andere coryfeeën uit de wereldliteratuur. Ik kan, uiteraard, alleen maar afgaan op wat ik zelf heb gelezen: Tolstoj bijvoorbeeld, daar mag Pfeijffer zonder schaamte naast gaan staan, en naast Dostojevski ook. Zegt niet genoeg? Dan deze namen misschien: Joyce, Steinbeck, Hemingway, Proust, Grass, Stendhal, Dickens… zet Pfeijffer er maar bij. Nog niet duidelijk? Dan gooi ik er dit nog bovenop: Hilary Mantel kreeg voor haar beroemde Cromwell-trilogie twee keer de Man Booker Prize, maar dat werk is een dwerg naast Alkibiades. Ik zeg: geef Pfeijffer de Nobelprijs! Ik herhaal: geef Pfeijffer de Nobelprijs!
Aan wie nu briesend op de achterste poten staat omwille van zoveel onverholen, subjectieve, ongeremde, jubelende en dus extreem idolate ophemeling van dit boek zeg ik dit: ik heb mij nog ingehouden, ik kan nog veel en veel harder uithalen als het over Alkibiades gaat… maar ik wilde toch braafjes blijven.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Robert Van der Meiren
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
