Mooi en weinig actie

Op 8weekly.nl schrijft recensent Jurgen Tiekstra:

“Mijn haar valt uit van verveling”, schijnt Toergenjev te hebben gezegd toen hij nog maar een betrekkelijk deel van de 795 pagina’s had gelezen. Inderdaad sleept Het Ravijn zich gestaag voort. Het boek bestaat grotendeels uit lange dialogen en uitgebreide gedachtengangen van de personages. Hiernaast schrijft Gontsjarov weinig beeldend. -einde citaat.

Hier kan ik me prima in vinden. Het is mooie taal, zin voor zin prachtig opgebouwd, maar voor mij teveel een lyrische, emotionele stortvloed aan gevoelens die de personen doormaken. Een overvloed aan bijvoeglijke naamwoorden, de zinnen lopen als een trein, en toch heb ik het na 150 pagina's wel gezien.
Volgens de eerdergenoemde recensie is er ook pas na 2/3 van het boek iets van een plot te bespeuren. Dat duurt mij te lang, en daarvoor zijn er ook genoeg andere prachtig geschreven boeken waar net iets meer gebeurt. Dus wellicht later in mijn leven en tweede poging, dat sluit ik zéker niet uit.