De strik om de vuilnisbak.

Je zult je wel afvragen wat die titel inhoudt, maar ik bedoel het op een positieve manier.
De titel is een beetje bedrieglijk, de flaptekst schetst een plaatje dat redelijk rechtlijnig is, maar tijdens het lezen kom je er achter dat, net als de flaptekst, niets is wat het lijkt.
In de kern draait het om mensen, en hoe we in staat zijn onze basis waarden te veranderen, om overeind te blijven in een wereld waarvoor we niet hebben gekozen.
Lotte, onze hoofdpersoon, gaat op zoek naar de waarheid achter de zelfmoord van haar man, en gaandeweg het boek doet ze ontdekkingen die haar wereldbeeld doet kantelen, dit terwijl er iemand in de buurt is die haar wil stoppen. Dat alleen al zou genoeg zijn voor een goed verhaal, maar Anya Niewierra gaat zoveel verder dan dat.
Dat lopen van de Camino geeft het verhaal een mooi geraamte waaraan alles is opgehangen, en als je het verhaal aandachtig leest zijn er geen schokkende twists, maar doet de uitkomst wel je tenen krommen. Er worden kanten van de mensheid belicht die we in ons dagelijks leven liever niet zien, en dat wordt hier prachtig uitgelicht.
Is het voor iedereen? Zeker niet, ikzelf als fervent Scifi/Fantasy/Horror lezer én schrijver had moeite de rijkheid van het verhaal te verwerken, evenals de hoeveelheid introspectie in de eerste veertig bladzijden, maar gaandeweg werd ik er ingezogen en was er geen weg terug, ik zóu en moést weten hoe het ging aflopen!
Al met al een sterk verhaal wat intrigeert en een schijnwerper plaatst op de duistere kanten van ons bestaan.
Hoewel de hoeveelheid infodumping wat veel lijkt gaandeweg het boek, wordt het op een fijne manier gebracht, zonder al teveel het tempo te vertragen.
Is het een "must read"? Ik denk het wel, al is het maar om mee te kunnen praten over de inhoud, want iedereen heeft het er over. -- Dan kun je er in ieder geval je eigen Mening over vormen.