Prachtige Duistere nachtmerrie

Ik heb zojuist smachtend naar meer, de laatste pagina gelezen van dit bizarre en zeer intrigerende 'Queste' verhaal.
Goed, de eerste paar hoofdstukken moest ik even doorbikkelen, want daar komt heel veel informatie op je af en het taalgebruik is veelal wat, ja, hoe noem je dat....zwaar, denk ik. Er is heel wat politiek gekonkel te ontwarren zodat je een beeld kunt vormen van de hoofdpersoon en zijn trawanten en hun plaats in de hun wereld, maar zodra je dat hebt geslecht staat je een verhaal te wachten wat je het zweet in je handen doet staan, en voeding is voor menige nachtmerrie.
Dit eerste deel van een tweeluik trekt je een wereld in waar alle verwachtingen worden waargemaakt zodra de hoofdpersonen goed en wel van huis zijn en...de ellende zich blijft uitbreiden. Op een goede manier. (kan dat? Tuurlijk)
Het verhaal roept bij mij herinneringen op in de sfeer van Viking verhalen, in een duistere H.P. Lovecraft achtige vorm. Maar ook 'Rendez vous met Rama' van Arthur C. Clarke' resoneert met het gevoel van verwondering, ontzetting en afschuw. Dit gemixt met een vleugje L.O.T.R. zou elke fantasy-lover bij de lurven moeten kunnen pakken.
Al met al heb ik oprecht genoten van de toon die het verhaal heeft, en ik kan niet wachten om met deel twee te beginnen. Temeer omdat de illustratie op de cover van deel II compleet voldoet aan de stijgende lijn van vreemdheid en gruwel ten opzichte van deel I.
Mijn advies: Lezen!