De AK-47 onder de auteurs

Tijdens het schrijven van deze recensie heeft James Patterson waarschijnlijk alweer een stuk of drie boeken geschreven. Okay, ik overdrijf, de Amerikaanse bestsellerauteur schrijft nou ook weer niet zó snel, maar de AK-47 onder de auteurs heeft zijn pen wel op snelvuren staan. Want allemachtig, wat produceert James Brandan Patterson (73) elk jaar weer een hoop boeken. Alleen deze herfst en komende winter tel ik tien boeken die nog moeten verschijnen, met Patterson’s naam groot op de cover.
Thrillers, maar ook een kookboek en boeken over Muhammed Ali en John Lennon. Het is een rustig najaar voor onze schrijver, want eerder dit jaar verschenen er al meer dan twintig (20!) boeken onder zijn naam. Kinderboeken, stripboeken, een boek over de Kennedy’s, thrillers.
Die schrijft hij natuurlijk niet allemaal zelf, Patterson heeft een groepje schrijvers om zich heen verzameld die de ideeën van de man uitwerken. Hun naam staat dan in kleiner formaat óók op de cover. U kent ze niet, ik ken ze niet: Candice Fox, Maxine Paetro, Andrew Gross, Mark Sullivan, Ashwin Sanghi en Peter de Jonge. Ex-president Bill Clinton is een van de bekendere medeauteurs.
Patterson is dus meer ‘merk’ dan schrijver. Dat levert hem soms kritiek op, Stephen King haalt nog wel eens uit naar de collega-bestsellerauteur. ‘Een verschrikkelijke schrijver...’. Wat in Patterson’s voordeel spreekt, is dat de man probeert iedereen aan het lezen te krijgen - dat is zijn missie. ‘There is no such thing as a person who doesn’t like to read, only people who haven’t found the right book’, staat er te lezen op zijn website.
Enfin.
Deze recensie gaat over Hinderlaag, de vertaling van Criss Cross. Zoals de titel al doet vermoeden, is het een deel uit de serie over Alex Cross, zeg maar de oerheld van Patterson. Als ik goed tel, is het deeltje 27. (De Nederlandse teller staat op 25; niet elke ‘Cross’ is vertaald.) In de VS staat deel 28 - Deadly Cross - overigens al op het punt van verschijnen. Ik vermoed dat Patterson deze serie zélf schrijft, er staat geen coauteur op de cover.
De hardcorefan van Cross zal met Hinderlaag niet teleurgesteld zijn, maar de incidentele lezer, zoals ondergetekende die lang niet alle delen heeft gelezen, moet wel even uitpuzzelen wie wie ook alweer is. Cross is politieman in Washington D.C. Zijn familie speelt ook een belangrijke rol, daarnaast zijn er terugkerende (serie-)misdadigers.
Zoals ‘M’, een gewiekste seriemoordenaar die zijn slachtoffers onthooft. Het boek begint met Mikey Edgerton die op de elektrische stoel wordt geëxecuteerd, veroordeeld voor moorden die hij onder de naam ‘M’ zou hebben gepleegd. Even later staat Cross bij een nieuw lijk, met een briefje erop.

Citaat
‘Ik las de tekst en er brak iets in me. Je hebt het goed verknald, maar zit er niet over in, dr. Cross. Mikey Edgerton heeft uiteindelijk zijn verdiende loon gekregen voor eerdere zonden en is op de elektrische stoel naar het hiernamaals vertrokken. – M.’

Okay, ‘M’ leeft dus nog, of is het toch een copycat? Patterson werkt de jacht vaardig uit, Patterson houdt van korte hoofdstukjes (dat schrijft ook lekker snel...). Er is zoals altijd ook een stevige hoofdrol voor de familie van Cross, met dit keer aandacht voor zoontje Ali, die zich als tienjarige ontpopt als een eigenwijze speurneus, die zich bemoeit met het werk van Alex. Als ervaren lezer van thrillers voel je het al aan je water, maar deze Ali wordt natuurlijk een mogelijk doelwit.

Citaat:
‘Ali is al een uur te laat voor het eten, terwijl hij me vanochtend had gezegd dat hij na school thuis zou komen om voor een aardrijkskundeproefwerk te leren. We hebben hem geprobeerd te bellen, maar hij neemt niet op of hij heeft hem niet bij zich, of hij is hem vergeten op te laden.’Mijn maag kromp ineen en ik zei: ‘Heb je al in het schuurtje gekeken of zijn mountainbike er staat?’

Spannend? Ja hoor. Patterson stelt, kortom, ook met dit boek niet teleur, het blijkt lekker leesvoer, al is enige voorkennis over Cross, zijn vaste groepje misdadigers en familieleven wel vereist.