Robert Bryndza blijft op niveau

Hoe vaak gebeurt het niet dat een schrijver verdienstelijk debuteert, maar dat de boeken daarna van een steeds bedenkelijker niveau worden?

Er zijn uitgevers die zo’n debuut een vervolg geven met boeken die de schrijver al eerder geschreven had, maar toen niet goed genoeg werden bevonden. Zie bijvoorbeeld de boeken van Dan Brown die na de Da Vinci Code en het Bernini Mysterie verschenen.

Zo niet bij Robert Bryndza. Zijn eerste boek Meisje in het Ijs werd zeer goed ontvangen en hij stak direct schrijvers als M.J. Arlidge en Karin Slaughter naar de kroon. De lezers wisten Robert wel te waarderen blijkbaar. En dat is te begrijpen hij schrijft soepel leesbare pageturners die spannend zijn van begin tot eind.

In De Stalker in de nacht doet Erika Foster (een Britse inspecteur met Slowaakse achtergrond, net als de schrijver) haar best om een seriemoordenaar te vinden. De slachtoffers lijken willekeurig te zijn wat betekent dat de oplossing niet voor de hand ligt.
Tijdens haar speurtocht krijgt Erika ook nog te maken met wat interne strubbelingen op het politiebureau die de zaken niet echt blijken te versnellen.

Bijzonder aan dit verhaal is dat het vanuit het perspectief van Erika verteld wordt en vanuit dat van de dader. Op die manier leert de lezer de dader ook kennen en dat levert enigszins begrip op voor de misdaden die gepleegd worden. Maar niet meer dan dat.
Al met al een zeer onderhoudende thriller die ervoor zorgt dat je ook de volgende van Bryndza wil lezen.