Lezersrecensie
De emotionele afwezige moeder
Boeken zijn belangrijk in mijn leven maar het ene boek is de andere niet. Zeker als het over spiritualiteit gaat dan vind ik de meeste boeken prettig om te lezen en soms kom ik een boek tegen waarvan ik denk, wat een bijzonder boek, alles klopt gewoon, de omslag, de titel en het allerbelangrijkste dat de inhoud mij weet te raken. Zo ook met dit boek.
Het kwam voorbij en het trok mijn aandacht. De emotionele afwezige moeder een onderwerp die in veel families diepe sporen heeft na gelaten, soms generaties lang. De trauma’s die je als kind hebt opgelopen en die als volwassene je nog steeds kunnen opbreken. Maar ook waarom gebeurt mij dit, waarom doet mijn moeder zo? Talloze vragen die bij dit onderwerp komen opborrelen en waar je de antwoorden in dit boek zult vinden.
Ik wilde dit boek zo graag lezen dat ik niet eens heb gekeken hoe de omslag eruit zag, totdat ik het boek dichtklapte en mijn blik op de omslag viel, een gezicht van een vrouw met een zwart gezicht waar dus niks af te lezen valt, heel treffend.
De auteur, Jasmine Lee Cori, psychotherapeute van origine, neemt je mee naar een wereld waarbij de moeder emotioneel afwezig was en ze legt uit waarom sommige vrouwen geen geboren moeders zijn en dat dit niet altijd kwade opzet is, sommige vrouwen zijn gewoon niet geschikt als moeder omdat ze dit diep in hun hart niet willen maar door druk vanaf buitenaf toch hiervoor gekozen hebben. Een verhaal heeft altijd twee kanten en dat vind ik een pluspunt van dit boek, niet alleen het verhaal van het getraumatiseerd kind komt aanbod maar ook het verhaal van de moeder die niet in staat is om er emotioneel voor haar kinderen te zijn.
Het boek bestaat uit drie delen, het eerste gedeelte gaat over wat we van onze moeder nodig hebben, waarbij veilige hechting zo belangrijk is voor een kind, met veilig hechten wordt het fundament gelegd voor de rest van het leven. Als dat niet goed gebeurd zal het kind daar de rest van zijn leven last van houden. Het tweede gedeelte gaat over de gevolgen als de moeder te kort schiet, wat doet dit met een kind maar waarom is de moeder zo afwezig? Trauma’s die niet zijn geheeld kunnen als volwassene nog steeds een rol spelen in ons dagelijks bestaan. Het derde gedeelte gaat over hoe we met ons zelf aan de slag kunnen, de auteur geeft je handvatten om hiermee aan de slag te gaan al dan niet met behulp van een therapeut.
Zou ik dit boek aanbevelen? Ik denk dat je dit boek niet gaat lezen als je bent opgegroeid in een familie waarbij je werd gekoesterd en jij je veilig voelde. Maar als je bent opgegroeid in een familie waarbij dit onderwerp een rol speelde dan zou ik zeer zeker dit boek lezen. Het ls geen gemakkelijk onderwerp, hoe goed je wonden al geheeld zijn al lezend weet de auteur je toch nog te raken en zit je soms met een dikke keel van emoties verder te lezen.
Dit boek heeft mij weten te raken en ik zal het nog een paar keer lezen, zeker als de eerste emoties zijn gezakt en je objectiever het boek kan lezen, waardoor je de oefeningen die er in staan beter kunt uitvoeren.
Het kwam voorbij en het trok mijn aandacht. De emotionele afwezige moeder een onderwerp die in veel families diepe sporen heeft na gelaten, soms generaties lang. De trauma’s die je als kind hebt opgelopen en die als volwassene je nog steeds kunnen opbreken. Maar ook waarom gebeurt mij dit, waarom doet mijn moeder zo? Talloze vragen die bij dit onderwerp komen opborrelen en waar je de antwoorden in dit boek zult vinden.
Ik wilde dit boek zo graag lezen dat ik niet eens heb gekeken hoe de omslag eruit zag, totdat ik het boek dichtklapte en mijn blik op de omslag viel, een gezicht van een vrouw met een zwart gezicht waar dus niks af te lezen valt, heel treffend.
De auteur, Jasmine Lee Cori, psychotherapeute van origine, neemt je mee naar een wereld waarbij de moeder emotioneel afwezig was en ze legt uit waarom sommige vrouwen geen geboren moeders zijn en dat dit niet altijd kwade opzet is, sommige vrouwen zijn gewoon niet geschikt als moeder omdat ze dit diep in hun hart niet willen maar door druk vanaf buitenaf toch hiervoor gekozen hebben. Een verhaal heeft altijd twee kanten en dat vind ik een pluspunt van dit boek, niet alleen het verhaal van het getraumatiseerd kind komt aanbod maar ook het verhaal van de moeder die niet in staat is om er emotioneel voor haar kinderen te zijn.
Het boek bestaat uit drie delen, het eerste gedeelte gaat over wat we van onze moeder nodig hebben, waarbij veilige hechting zo belangrijk is voor een kind, met veilig hechten wordt het fundament gelegd voor de rest van het leven. Als dat niet goed gebeurd zal het kind daar de rest van zijn leven last van houden. Het tweede gedeelte gaat over de gevolgen als de moeder te kort schiet, wat doet dit met een kind maar waarom is de moeder zo afwezig? Trauma’s die niet zijn geheeld kunnen als volwassene nog steeds een rol spelen in ons dagelijks bestaan. Het derde gedeelte gaat over hoe we met ons zelf aan de slag kunnen, de auteur geeft je handvatten om hiermee aan de slag te gaan al dan niet met behulp van een therapeut.
Zou ik dit boek aanbevelen? Ik denk dat je dit boek niet gaat lezen als je bent opgegroeid in een familie waarbij je werd gekoesterd en jij je veilig voelde. Maar als je bent opgegroeid in een familie waarbij dit onderwerp een rol speelde dan zou ik zeer zeker dit boek lezen. Het ls geen gemakkelijk onderwerp, hoe goed je wonden al geheeld zijn al lezend weet de auteur je toch nog te raken en zit je soms met een dikke keel van emoties verder te lezen.
Dit boek heeft mij weten te raken en ik zal het nog een paar keer lezen, zeker als de eerste emoties zijn gezakt en je objectiever het boek kan lezen, waardoor je de oefeningen die er in staan beter kunt uitvoeren.
3
Reageer op deze recensie