trauma en de ziel

Trauma en de ziel, als spiritueel zoekende ben ik bekend met de betekenis van de ziel, echter de connectie tussen trauma en de ziel daar heb ik nooit bij stil gestaan. Het roept gelijk vragen op als, wat doet een trauma met de ziel en wat kun je eraan doen om dit te behandelen?, vragen die zo bij mij opborrelen. Ik hoop dat dit boek deze vragen kan beantwoorden.
Al na het lezen van de eerste twee hoofdstukken moest ik wel concluderen dat ik dit boek niet snel uit zou hebben, ik heb echt gebruik moeten maken van Google om te kunnen begrijpen wat er staat. Dit boek is dan ook wel bedoeld voor psychologen en therapeuten gezien de woordkeuze begrijp ik wel waarom.
De acteur, Donald Kalsched is een fervent aanhanger van Jung en zijn theorieën en laat je kennismaken met het proces wat veel mensen doormaken als ze te maken krijgen met fysieke of emotionele verwaarlozing of mishandeling en de reactie van het kind of volwassene op het trauma, het mechanisme wat eerst werkzaam was om te overleven keert zich uiteindelijk tegen zich met alle gevolgen van dien.
De rode draad van dit boek is toch wel het psycho-spirituele proces, te beginnen bij de oorsprong van het trauma, het afweer mechanisme en de weg naar herstel.
De auteur legt ook een verbinding tussen enerzijds de dagelijkse ellende die we voorgeschoteld krijgen en anderzijds de schoonheid die de wereld ook te bieden heeft, denk hierbij aan de natuur, kunst, muziek wat onze ziel raakt. Hoe sla je een brug naar beide werelden? Mensen met een trauma kunnen deze verbinding niet maken. Volgens de theorie van de auteur daalt de ziel van de getraumatiseerde mens af naar de hel, dwaalt daar rond en kan uiteindelijk gered worden. In die periode dat de ziel ronddwaalt in de hel kan het demonen tegenkomen die de ziel nog verder in het zwarte gat duwen, sommige zien het licht in de vorm van gidsen of Engelen. Als ik dit zo lees vind ik dit eigenlijk wel heftig, want tja wat weet ik als leek over de onderwerp? Nu heb ik persoonlijk niet zoveel met termen als hel en verdoemenis maar ik kan mij wel voorstellen dat iemand zo getraumatiseerd is dat hij leeft in zijn eigen hel, en dat de weg naar het licht een proces is van een lange adem. Ik begrijp niet alles wat er staat maar voor mijzelf vertaal ik het zo, mensen met een trauma verliezen de verbinding met hun ziel, ze missen als het ware hun bezieling, middels therapie zouden ze in staat moeten zijn om hun verloren zielsdelen te vinden en weten wie ze echt zijn.
Wat ik in dit boek zo interessant vind zijn de verhalen van de patiënten, hun trauma’s, schokkend, confronterend en soms ook verbijsterend. Jarenlang zitten ze in therapie en door het analyseren van hun dromen gaan ze naar de oorsprong van hun trauma en uiteindelijk kunnen ze weer verbinding leggen met hun ziel en een brug slaan naar de schoonheid die de wereld ook te bieden heeft en hun trauma die een plek krijgt in hun dagelijks leven.
Twee dingen die mij wel bij blijven, mensen volgen jaren therapie dat moet toch een fortuin kosten en de dromen van de patiënten naarmate ze langer therapie volgen worden steeds complexer, zeg maar rustig mystieker, dan denk ik hoe is dat mogelijk?
Dit boek is best een uitdaging om te lezen en te begrijpen, het laat zien hoe weinig we nog weten over de geest en wat voor impact een trauma op ons welzijn heeft. Het boek heeft mij aan het denken gezet om anders naar een trauma te kijken en het belang om dromen niet te onderschatten. Een boek wat ik kan aanbevelen voor diegenen die geïnteresseerd zijn in dit onderwerp.