Al het blauw
Een liefdesgeschiedenis dus.
“Al het Blauw” is mijn eerste van Peter Terrin. Hij heeft me meteen overtuigd.
Er zijn van die dingen in een liefdesgeschiedenis die nooit voorop staan in het verhaal, maar die er wel degelijk zijn. Het geheim bijvoorbeeld, niemand lijkt ervan te weten, de twee geliefden hebben de meest uiteenlopende strategieën om dat zo te houden, maar als je tussen de regels door weet te lezen snap je dat iedereen in het stadje waar de roman zich afspeelt ervan weet, of toch op zijn minst een sterk vermoeden in die richting heeft. Zonder dat het ergens ter sprake komt slaagt Terrin er op de een of andere manier in je die wetenschap over te brengen.
Simon en Carla hebben vaker schepen achter zich verbrand, ze weten waar ze aan toe zijn als ze dat nu weer doen. Waarom niet dus? Ja, waarom niet? Wat is de één bereid voor de ander op te geven en vice versa, en is dat genoeg? Terrin weet tot het eind toe alle opties open te houden zonder daar gekunstelde constructies voor op te moeten zetten. Misschien is dat het, ja, wat me zo enorm is bevallen aan deze eerste kennismaking met de Vlaamse schrijver: het lijkt allemaal zo eenvoudig, zo simpel, zo natuurlijk. Dit schrijf je op, en “that’s it”. Juist deze gave tekent volgens mij een goede schrijver (en maakt me een beetje jaloers).
Het fenomeen “liefdesgeschiedenis” heeft een enormiteit in zich. Liefde, geschiedenis, ook al speelt het in een klein provinciestadje, toch lijkt de hele mensheid ermee begaan te zijn. Slapeloze nachten, geestelijk en soms lichamelijk geweld, voorouders, ouders, kinderen, het verleden, de toekomst, alles lijkt ervan af te hangen. Dat weten jullie, dat weet ik, dat weet Peter Terrin en met hem weten Carla en Simon het. Er zijn liefdesgeschiedenissen die de wereldgeschiedenis hebben veranderd, dat is waar. Maar geloof me, dat waren er maar heel weinig. De meeste (bijna alle) liefdesgeschiedenissen hebben op geen enkele wijze de loop van de wereldgeburtenissen veranderd, niet eens de nationale of de provinciale dagbladen werden gehaald. Zelfs dat maakt “Al het blauw” duidelijk. Daar mag je je eventueel een beetje rot over voelen. Maar niet te lang.
Terrin heeft het verhaal in de jaren ’80 geplaatst. INXS, cassettebandjes die vastlopen, bellen in een telefooncel, roken op café. Heel herkenbaar. Smullen.
Peter Terrin – “Al het blauw” (2021)
●●●●○ (4/5)
De complete recensie, met prenten en fragmenten vind je hier: https://rondetijd.blogspot.com/2023/01/al-het-blauw.html
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Ron Roelandt
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
