Rijk boek en toch wat langdradig

Een heel bijzonder boek dat Zambia op de (literaire) kaart zet. Als debuutroman geschreven door Namwali Serpell (1980). Zij is geboren in Zambia en woont sinds haar negende in de USA. Daar werkt ze momenteel als hoogleraar Engels aan een universiteit. Voor deze roman heeft Namwali al een boek met korte verhalen geschreven.
In ‘De rook die dondert’, wat overigens een zeer mooie omschrijving is van de Victoria Watervallen (de grote nevelwolken boven de watervallen en het donderend geluid van neerstortend water) maken we een reis langs drie families sinds 1870. In die tijd werd gezocht naar de bron van de Nijl. De Europese ontdekkingsreizigers maken kennis met de inheemse bevolking van Zambia. En ze voelen zich er boven staan. Een grote rol speelt ook de bouw van de dam in de Nijl. Althans de mensen daar om heen. Al met al krijg je een goed beeld van de ontberingen van de Europeanen in de rimboe en de samenwerking met de plaatselijke bevolking. Af en toe gewoon wild-west. Het gaat over blanke rijken en arme mensen, muggen, kleine hutjes en oud-koloniale hotels, over prostitutie, idealisten, filosofen, uitvinders en wetenschappers. Malaria, afval, spanningen rondom diverse regimes, Lusaka, The Old Drift, Victoria Watervallen, de Zambezi en de Kariba Dam. De drie families leven allen rondom deze componenten.
Nu houd ik best van geschiedenis en historische romans. Maar dit boek was helaas voor mij te langdradig. Bijna 800 bladzijden zeer dun papier, die je steeds de indruk geven dat ze willen afscheuren bij het omslaan. Het was echt hard werken om er doorheen te komen. Maar de Victoria Watervallen met de opstijgende nevelrook en het donderend watergeweld zal je zeker bijblijven.
rvg9mrt20