Lezersrecensie
Meesterlijk miniatuurtje
Met de prachtige cover in sprekende kleuren heeft Nargis geen cadeaupapiertje meer nodig. Want uitgegeven als het Brabants Boek Present 2023, het Brabantse equivalent van het Boekenweekgeschenk, is het letterlijk een cadeautje. Voor deze jubileum editie schreef Forugh Karimi het verhaal.
Geboren in Kabul, Afganistan, en op 25-jarige leeftijd gevlucht naar Nederland, werkt Karimi inmiddels als psychiater en psychotherapeut in haar eigen praktijk. In Kabul won zij op jonge leeftijd al een schrijfwedstrijd en haar schrijftalent bleef ook hier niet onopgemerkt. Haar debuutroman De moeders van Mahipar werd zeer goed ontvangen en recent bekroond met de Hebban Debuutprijs.
In Nargis vertelt Karimi over de dilemma’s van de 17-jarige Nargis. Haar broer Omíd zit vast, haar zus Niloufár beschadigt zichzelf, haar moeder zit wezenloos op de bank naar de Afghaanse televisie te kijken en haar vader zit avond aan avond stiekem wodka te drinken in de schuur. Gevangen tussen twee culturen probeert Nargis te ontrafelen wat er precies is misgegaan. Kan zij het gezin weer bij elkaar brengen?
‘We zijn losse eilandjes, zwevend op een zee die omvat wordt door de muren van ons huis.’
Om een dergelijke complexe problematiek samen te ballen in een verhaal van 93 pagina’s is een kunst. En deze kunst etaleert Karimi hier op fraaie wijze. Trefzeker en gedetailleerd zijn de verschillende personages uitgewerkt. De verschillen in cultuur en de verschillen in generatie zijn delicaat en respectvol, maar duidelijk in balans. Mooi is ook het gebruik van woorden in het Farsi. En hoewel de betekenis daarvan wel uit de tekst te halen is, maakt een kleine woordenlijst het boekje compleet.
Nargis doet denken aan een miniatuurschilderijtje. Hoe langer je er naar kijkt, hoe meer je er in ontdekt. En voor je het in de gaten hebt wordt je erdoor naar binnen getrokken.
Vooralsnog zijn het alleen de Brabantse lezers die dit cadeautje mogen uitpakken, maar met de waardering voor Karimi kan het bijna niet anders dan dat dit miniatuurtje straks gewoon in de boekwinkels ligt.
Geboren in Kabul, Afganistan, en op 25-jarige leeftijd gevlucht naar Nederland, werkt Karimi inmiddels als psychiater en psychotherapeut in haar eigen praktijk. In Kabul won zij op jonge leeftijd al een schrijfwedstrijd en haar schrijftalent bleef ook hier niet onopgemerkt. Haar debuutroman De moeders van Mahipar werd zeer goed ontvangen en recent bekroond met de Hebban Debuutprijs.
In Nargis vertelt Karimi over de dilemma’s van de 17-jarige Nargis. Haar broer Omíd zit vast, haar zus Niloufár beschadigt zichzelf, haar moeder zit wezenloos op de bank naar de Afghaanse televisie te kijken en haar vader zit avond aan avond stiekem wodka te drinken in de schuur. Gevangen tussen twee culturen probeert Nargis te ontrafelen wat er precies is misgegaan. Kan zij het gezin weer bij elkaar brengen?
‘We zijn losse eilandjes, zwevend op een zee die omvat wordt door de muren van ons huis.’
Om een dergelijke complexe problematiek samen te ballen in een verhaal van 93 pagina’s is een kunst. En deze kunst etaleert Karimi hier op fraaie wijze. Trefzeker en gedetailleerd zijn de verschillende personages uitgewerkt. De verschillen in cultuur en de verschillen in generatie zijn delicaat en respectvol, maar duidelijk in balans. Mooi is ook het gebruik van woorden in het Farsi. En hoewel de betekenis daarvan wel uit de tekst te halen is, maakt een kleine woordenlijst het boekje compleet.
Nargis doet denken aan een miniatuurschilderijtje. Hoe langer je er naar kijkt, hoe meer je er in ontdekt. En voor je het in de gaten hebt wordt je erdoor naar binnen getrokken.
Vooralsnog zijn het alleen de Brabantse lezers die dit cadeautje mogen uitpakken, maar met de waardering voor Karimi kan het bijna niet anders dan dat dit miniatuurtje straks gewoon in de boekwinkels ligt.
3
Reageer op deze recensie