Eind goed, al goed, Feelgood

Na het winnen in 2016 van de Valentijnsprijs, de prijs voor het meest romantische boek, vertelde auteur Reina Crispijn in een interview dat zij houdt van boeken die goed aflopen. Er mag zich best wat narigheid voordoen, en de hoofdpersoon kan het behoorlijk moeilijk hebben, maar het is toch wel eind goed, al goed. En in een notendop is dat ook precies het verhaal in haar nieuwste boek Thuiskomst.

Niet meer welkom in het huis van haar stiefmoeder, gaat Nadja Laméris op zoek naar onbekende familieleden. Een paar oude brieven van haar overleden ouders brengen haar naar Trellingerland, een eiland tussen Nederland en Denemarken. Nadja voelt zich al snel thuis op het eiland en met hulp van haar net hervonden familie én nieuwe vrienden probeert zij er een nieuw bestaan op te bouwen. De oude handpoppen van haar overleden moeder spelen daarbij een belangrijke rol. Houtkunstenaar Barthold Roozendaal herkent het vakmanschap waarmee de handpoppen zijn gemaakt, maar het zijn niet alleen de poppen waarin hij interesse heeft. Zal het Nadja en Barthold lukken om nog meer familie op te sporen en mogen zij denken aan een nieuwe, gezamenlijke toekomst?

Thuiskomst is het derde, zelfstandig te lezen deel in de serie Trellingerland. Wie de eerste twee delen gelezen heeft, ziet enkele geliefde personages terugkeren. En het eiland zelf heeft nog niets van haar aantrekkingskracht verloren. Het is volkomen fictief, maar wordt dusdanig beschreven en uitgelegd, dat je er moeiteloos de weg en de winkeltjes leert kennen en zelfs begint te twijfelen of het eiland echt niet bestaat.

Reina Crispijn weet hoe zij een verhaal moet vertellen. Zij begon met hobbyboeken, vervolgens jeugd- en kinderboeken en tenslotte waren de romans aan de beurt. Eerst samen met haar zus Margreet, maar vanaf 2008 schrijft Crispijn ook solo. Met een vloeiende pen, een gedetailleerde en beeldende schrijfstijl en een eenvoudige woordkeuze houdt zij de aandacht van de lezer gevangen, ondanks dat je de ontwikkelingen al van verre aan ziet komen. In die zin zijn Crispijns boeken een moderne opvolger van de vroegere streekromans. De omstandigheden zijn duidelijk naar het heden gehaald, maar het verloop van het verhaal volgt een logisch patroon, zonder verrassingen. Consequent vasthoudend aan het ‘eind goed, al goed’ principe, levert dat in Thuiskomst een voorspelbaar, maar tegelijkertijd ook warm, sfeervol en onderhoudend verhaal op. Geheel in stijl worden er wat zwaardere thema’s doorheen geweven, maar deze worden alleen maar aangestipt en niet verder uitgediept. Voor de liefhebber van het genre betekent het een paar uurtjes ongecompliceerde romantiek en even wegdromen naar een eiland waar je weet dat uiteindelijk alles goed gaat komen. En, eerlijk gezegd, zo’n boek is af en toe heel erg fijn om te lezen.