Een inspirerend verhaal over liefde, verdriet en verbinding dat je toch met een glimlach dichtslaat

Elk jaar, op de verjaardag van haar dochter Ella, kiest Sally een boek uit, schrijft daarin een persoonlijke boodschap en plaatst deze op een speciale plank in haar bibliotheek, wachtend op Ella. Zij woont al meer dan 20 jaar aan de andere kant van de wereld en het contact dat ze hebben is minimaal.

Wanneer Sally zorg nodig heeft na een ongeluk, spoort haar man Charlie Ella aan om voor haar moeder te gaan zorgen. Ella gaat met al haar vooroordelen terug naar haar ouderlijk huis en ontdekt de bibliotheek, die door het ongeluk bijna totaal verwoest is. Ze ontdekt dat er meer met haar moeder aan de hand is en ze leert beetje bij beetje dat haar redenen om het contact met haar moeder bijna te verbreken gebaseerd waren op haar onjuiste overtuigingen.

Ella wil voor haar moeder haar geliefde bibliotheek weer herstellen, en roept daarbij de hulp in van de vele buurtgenoten die ieder een liefdevolle rol spelen.

‘De bibliotheek vol herinneringen’ is een liefdevol boek, over liefde voor elkaar en voor wie je bent en ook over de liefde voor boeken. Een ode aan prachtige klassiekers en aan wat voor lessen ze ons kunnen leren. Hoewel het boek ook gaat over rouw, ziekte en verlies, is het geen zwaar boek geworden, ik deed het dicht met een glimlach.

Ik heb echt genoten van dit boek met haar prachtige cover. Kate Storey heeft in een relatief dun boek (266 pagina’s), dat heel vlot doorleest veel beschreven en ons kennis laten maken met veel verschillende (bij)personages die zonder uitzondering allemaal hun rol verdienden.

Het boek raakte me, en deed me zowel als dochter als moeder nadenken over mijn relaties, hoe we keuzes maken en hoe gemakkelijk we elkaar verkeerd kunnen begrijpen, wat voor gevolgen dat kan hebben en hoe we laten zien dat we van elkaar houden.

Een boek dat inspireert om bepaalde klassiekers te gaan (her)lezen en dat mij zin gaf om zelf eens vaker een ander een boek met een persoonlijke boodschap te gaan geven; want is dat niet een prachtige manier om aan iemand te laten weten hoeveel hij of zij voor je betekent?