Gotische horror van eigen bodem. Meeslepend en ronduit geweldig

Ik kan bijna niet genoeg de loftrompet steken over dit boek. Het is zeker niet voor tere zieltjes. Er zitten (uiteraard, want wat verwacht je anders van vampieren?) gruwelijke scènes is. Ik vind dat lekker. Grote pluspunten voor mij zijn: het feit dat het in een alternatief Nederland afspeelt. Hoe vaak lees je zoiets? Het taalgebruik (Drenth gebruikt graag vergeten woorden en net als vergeten groenten zijn die prima weg te krijgen) en het feit dat ze het verhaal in de vorm van gotische horror gegoten heeft. Horror wordt veel te weinig geschreven in Nederland, dus als ik zoiets hoor, duik ik daar bovenop. Dit boek stelt absoluut niet teleur. De hoofdpersoon krijgt te maken met de nadelige gevolgen van zijn eigen wetten, waarbij het vuur hem plotseling wel erg dicht aan de schenen wordt gelegd. De omslag en verandering die de hoofdpersoon doormaakt, zijn goed uitgewerkt. Het tempo van het verhaal is precies goed: niet te snel, niet te langzaam. Je merkt gewoon dat Drenth een zeer ervaren auteur van korte verhalen is, want ze weet snel tot de kern te komen zonder daarbij af te doen aan het verhaal of het taalgebruik op zich. Kortom: heerlijk! Er is een serie van en ik ben voornemens ze allemaal te lezen.