Lezersrecensie
“Kinderen van het klooster!”
“De kinderen van het klooster”, geschreven door Sandrine Destombes. Zij is van Italiaanse afkomst en woont al haar leven lang in Frankrijk. Daar werkte ze 25 jaar lang als manager voor evenementen. Tegenwoordig legt ze zich toe op het schrijven van boeken.
“De kinderen van het klooster” is haar tweede boek. Haar 1ste boek werd in 2018 bekroond met de 1ste prijs voor beste Franse thriller.
Al aan het begin is het raak. In een auto een “moeder” en kind, die na een achtervolging door de politie een ongeluk krijgen. En dan ontrolt het verhaal zich. Hierbij draait het ook om luitenant Benoit, die graag bij de “Selectie” wil horen. Dat is een elitegroep van de Nationale gendarmerie.
Het eigenlijke verhaal gaat om de verdwijning van een achtjarig meisje. De oplossing is niet zomaar te vinden. Er komen allerlei, voornamelijk mannelijk, lijken om de hoek kijken. En luitenant Benoit doet goed zijn best om mee te helpen. Dat valt niet mee, hij is een groentje in het vak. Ze hebben te maken met stugge vrouwen, die elkaar de hand boven het hoofd houden en niet terugdeinzen voor moord. Uiteindelijk komt de waarheid natuurlijk boven water.
Het begin van het boek leest als een trein, maar stilaan ebt de spanning weg. De ontknoping is voor mij dan ook niet bevredigend. Eind goed, al goed gaat toch niet altijd op.
“De kinderen van het klooster” is haar tweede boek. Haar 1ste boek werd in 2018 bekroond met de 1ste prijs voor beste Franse thriller.
Al aan het begin is het raak. In een auto een “moeder” en kind, die na een achtervolging door de politie een ongeluk krijgen. En dan ontrolt het verhaal zich. Hierbij draait het ook om luitenant Benoit, die graag bij de “Selectie” wil horen. Dat is een elitegroep van de Nationale gendarmerie.
Het eigenlijke verhaal gaat om de verdwijning van een achtjarig meisje. De oplossing is niet zomaar te vinden. Er komen allerlei, voornamelijk mannelijk, lijken om de hoek kijken. En luitenant Benoit doet goed zijn best om mee te helpen. Dat valt niet mee, hij is een groentje in het vak. Ze hebben te maken met stugge vrouwen, die elkaar de hand boven het hoofd houden en niet terugdeinzen voor moord. Uiteindelijk komt de waarheid natuurlijk boven water.
Het begin van het boek leest als een trein, maar stilaan ebt de spanning weg. De ontknoping is voor mij dan ook niet bevredigend. Eind goed, al goed gaat toch niet altijd op.
1
Reageer op deze recensie