Je wordt meegenomen!

Dit verhaal is geschreven voor jou.  

Je moeder heeft met Kees een vakantie gepland. Samen met haar nieuwe vriend gaat ze lekker slapen in chique hotels en ellenlang uit eten in Thailand. Voor jou heef ze ook een vakantie geplant, leuk, naar je vader in Griekenland die je je bijna niet meer herinnert en ook niet mist. Wat moet je met die vreemde man aan, die je djakos (zoon) noemt, in plaats van gewoon Jacob? Gelukkig heb je Michiel ontmoet, die je Miech mag noemen. Waar je mee kan zwemmen en lachen. Maar dan komt zijn vriendin Puck ook naar Griekenland. Die perfecte Puck.  

De eilanddagen verlopen niet zonder verwarring. Maar de zee voelt lekker en het zand is warm en ook zonder geluk en ontroering gaat deze tijd niet voorbij. Toch kan het eiland nog zo mooi en romantisch zijn, ‘s nachts als de zon onder is en de huizen en de mensen even onzichtbaar zijn blijft de jaloezie en ongemakkelijkheid. Een eerste liefde is niet niks als je elf bent. Niet zomaar een eerste liefde, maar ook een eerste vriendschap liefde en vader-zoonliefde. En dat allemaal in één vakantie. Ja ja.  

Nadat Gideon Samson had besloten toch maar geen profvoetballer te worden ging hij aan het schrijven, wat goed uitpakte. Hij voetbalde om te winnen en is als schrijver ook fanatiek. Na zes succesvolle boeken besloot Samson iets nieuws uit te proberen: Eilanddagen is geschreven vanuit het jij-perspectief. Misschien is het wel om te testen of de lezer er net als hij helemaal voor gaat. Want er is een kans dat je na de tweede bladzijde denkt: ‘Nee hè, gaat hij dit hele boek blijven je en jijen?’. Maar als je dan doorzet, ben je er een alinea later al aan gewend.  

Dit verfrissende perspectief zorgt ervoor dat er geen bepaald personage is dat voor je ogen langzaam verandert in een levend mens, maar Gideon jou verandert in een levend mens, rondlopend op Griekenland.    

Er is nog een verfrissend perspectief aan dit boek: de kinderliefde. We hebben het hier niet over een kind dat hopeloos verliefd raakt omdat de schrijver dat wel een spannend onderwerp lijkt voor andere kinderen. We hebben het hier niet over een volwassene die tegen kinderen zegt: ‘Kijk, dit is liefde!’ Nee, we hebben het over het kind zelf, dat voorzichtig zijn eerste stapjes zet op de verliefde weg en het uitvinden van zijn seksualiteit en jou laat meekijken. Pure liefde, kinderliefde, niet ingewikkelder maar ook niet simpeler dan het is.  

Dus, voor als je nog niet overtuigd was: het is zeker een goed idee om je door Gideon te laten transformeren in een jongen genaamd Jacob. Wie laat nou de kans om met kinderlijke vingers het zand van Griekenland te voelen, lopen?