Meer dan 6,0 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Een spannende Duo Penotti

Dit boek is Duo Penotti: twee boeken in een potti. Laten we beginnen met Flashback: Lynn besluit dat ze een keer de baas wil leren zijn over haar angst en zij neemt op de fiets, helemaal alleen, een afslag door het bos. Het is 's avonds, het licht is gevlucht en heeft alleen donkerte achtergelaten. Het is zo donker dat ze hem niet ziet voor het te laat is: degene die haar te grazen neemt.  

Als ze bijkomt in het ziekenhuis zit haar lichaam vol pijn en haar hoofd vol mysterie. Wie heeft haar van haar fiets gesleurd? Lynn kan zich helemaal niets meer van het fatale moment herinneren. Als iedereen verdacht is, niets zeker is en overal een bedreiging op de loer lijkt te liggen, hoe voel je je dan nog veilig? Hoe wordt ze ooit nog haar angst de baas?  

Flashback laat zien wat een traumatische gebeurtenis allemaal met je doet, zelfs als je je er niets meer van herinnert. Je leest hoe schadelijk beschuldigingen kunnen zijn, maar ook dat het goed is om te weten of je de mensen die je toelaat in je leven wel kan vertrouwen.  

Terwijl je naar boven klimt op de ladder van het verhaal, probeer je uit alle macht te bedenken wie je daarboven tegen zal komen, wie de dader is die Lynn van haar fiets sleurde. Hoewel het gezicht van de boosdoener uiteindelijk een schok is om te zien, zal het voor de fantasierijken onder ons geen verrassing zijn waar hij bijhoort.  

Nikki heeft het ook niet makkelijk in Stille getuige. Een meisje dat bij haar op school zit is ontvoerd. De politie kan haar niet vinden, maar Nikki heeft de daders weg zien rijden. Een waarneming van groot belang, waar de politie veel mee kan. Eentje die het verschil kan betekenen tussen leven en dood. Toch houdt Nikki haar mond. Ze kent de daders en heeft reden genoeg om bang voor hen te zijn. Nikki hoopt dat ze haar met rust laten omdat ze zwijgt, maar zo simpel blijkt het niet te zijn... In plaats van dat de stilte haar redt, veroorzaakt het een hoop heibel.  

‘Raakte ik echt langzaam de weg kwijt of spande iedereen zich tegen mij samen?’ Net als in Flashback wordt er in Stille getuige veel gemanipuleerd en voor de gek gehouden. Het gaat zo ver dat Nikki zich op een gegeven moment afvraagt of ze zichzelf niet voor de gek houdt. Toch geeft ze niet op, zelfs als er bijna niemand meer achter haar staat. Een mooie boodschap: blijf in jezelf geloven!  

Maar hoeveel de personages elkaar ook voor de gek houden, Eva Burgers zelf krijgt de prijs voor de grootste voor-de-gek-houder van dit verhaal. Als je aan het einde de illusie doorziet, zul je snappen wat ik bedoel.  

Nikki is in Stille getuige één van de weinigen die machojongens lijkt te begrijpen. Het gaat hier om de club van Martin, een groepje dat veel rotzooi trapt. Bijna iedereen kunnen ze in hun macht krijgen door hun populariteit, maar Nikki weet hen te doorzien. Dit is een overeenkomst met Lynn uit Flashback. Ook zij krijgt te maken met ‘de machojongen’ en is gefrustreerd dat anderen vallen voor zijn charme die duidelijk fake is. Kortom, wie meer wil leren over machojongens heeft niet één, maar twee boeken om uit te kiezen.  

Een andere, overduidelijke overeenkomst tussen de boeken is de spanning. Je wordt nog net niet meegesleurd in beide verhalen, maar je voelt zeker telkens een duwtje in je rug om verder te lezen en er zitten ook een paar nagelbijtend spannende momenten tussen.  

Misschien wel omdat het zo nagelbijtend realistisch is, wat komt doordat Burgers heeft gewerkt als rechercheur bij de afdeling zware criminaliteit. Het zou ook gedeeltelijk te danken kunnen zijn aan Marion Pauw. Haar boek Daglicht was een grote inspiratie voor Eva Burgers, die Daglicht van het begin tot het eind analyseerde om te kijken hoe je nou spanning in een verhaal krijgt. Nou, haar harde werk heeft wat opgeleverd! Zo zie je maar, als schrijver mag je soms best een beetje afkijken.  

Hoewel beide plots hier en daar met elkaar overeenkomen en je twee verhalen lang telkens in hetzelfde boek de bladzijdes omslaat, is deze uitgave allesbehalve monotoon. Helemaal als je bedenkt dat de schrijfster inspiratie haalde uit echte gebeurtenissen op haar werk, zijn de gebeurtenissen extra fascinerend. Smeer dus maar een lekkere dikke laag uit deze Duo Penotti op je brood!    

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Rosalien Manderscheid