Onvergetelijk!

Iets per ongeluk kapot gooien als je ergens aan het oppassen bent is al erg genoeg. Probeer je nu eens het volgende voor te stellen: je oppasfamilie is weg in het buitenland. Jij mag op het huis passen en je mag vrienden uitnodigen. Dus geef je een feestje. Maar in plaats van een paar vrienden komt niet alleen iedereen opdagen die je ook maar vaag kent, ook vreemden zitten op de bank van je oppashuis. Het is één grote chaos, je hebt nergens meer controle over. En laat de controle kwijtraken nou net iets zijn waar Teddy, die deze nachtmerrie meemaakt, niet tegen kan.  

Hoe kan dit nog goed gemaakt worden? Chloë, Teddy´s beste vriendin, maakt zich er geen zorgen over. Misschien was het ook allemaal geen probleem geweest, als Chloë inderdaad zoals beloofd de volgende dag had helpen opruimen. Misschien was het goed gegaan als Teddy niet te horen had gekregen dat haar vriendin dood is aangetroffen. Iemand heeft hier een rol in gespeeld, maar wie? Wie zou zoiets doen? Kan Teddy de mensen om haar heen nog wel vertrouwen?  

Een grote inspiratiebron voor Margje Woodrow bij het schrijven van haar boeken is de vraag: ‘Wat zou jij doen als...?’ Ook bij Kater wordt deze vraag weer gesteld. Dit verhaal bestaat uit een zee van lastige keuzes, manipulaties en creepy anonieme berichtjes. Bij de allereerste zin word je al op de boot gezet en meegevoerd op de hoge spanningsgolven. Zelfs als die golven even gaan liggen is er van zelf roeien geen sprake. Doordat de schrijfster je steeds mee terug in de tijd neemt, en op die manier je steeds weer een stukje meer van het verhaal laat zien, word je op volle kracht meegevoerd door de wind.    

Woodrow heeft een man die werkt als strafrechtadvocaat. Door hem heeft ze een fascinatie gekregen voor hoe het ooit zo ver komt dat mensen iets vreselijks doen. Soms begint het bij iets kleins dat uit de hand loopt en zijn de gevolgen ervan niet te overzien.  

Ook al is het moeilijk voor te stellen, gebeurtenissen als die in Kater komen voor in de ‘echte wereld’ en haar man kan het weten. Toch krijgen niet veel mensen met zulke bizarre situaties te maken. Waarschijnlijk komt het daardoor dat het zo leuk en vermakelijk is om over te lezen.  

Mensen die van diepte, poëtische gedachten en symboliek houden kunnen dit boek beter laten liggen. Je kan zoeken, maar zelfs met een vergrootglas ga je dat niet vinden in dit verhaal. Maar ja, Kater is ook niet voor niks een ‘young adult thriller’.  

Mensen die normaal niet zo van lezen houden daarentegen, wordt juist sterk aangeraden dit boek in handen te nemen. Vooral personen die al gaan gapen bij het woord ‘bladzijde’ zouden een poging moeten doen dit boek te vinden, want het is moeilijk voor te stellen dat iemand van Kater verveeld raakt. Kater is een snelle boottocht waarvan je de wind in je haren en de smaak van het water niet snel zal vergeten.