Leest lekker weg
Wat doe je als je relatie uit is, je geen zin hebt om bij de pakken neer te gaan zitten en je eigenlijk best wel weer eens op stap wilt met een leuke vent? Dan zet je een gevatte tekst op een online datingsite, en hoop je dat daar een interessante man op reageert.
Twee jaar geleden dacht Red Westwood dat dat een goed idee was, maar intussen heeft ze spijt als haren op haar hoofd. Het was ook te mooi om waar te zijn: Bryce Laurent was aardig, knap, een tikje mysterieus en overlaadde haar met cadeaus. Maar heel langzaam werd hij jaloerser en jaloerser, totdat Red zichzelf terugvond in een gewelddadige relatie waar ze maar heel moeilijk aan kon ontsnappen.
Intussen is haar dat gelukt, en probeert ze haar leven weer bij elkaar te rapen. Na een aantal nare incidenten is ze verhuisd naar een safe house, en nu heeft ze gelukkig al een tijdje niks van Bryce gehoord. Ze hoopt dat de leuke eerste dates die ze met een nieuwe man heeft gehad, misschien wel het begin van een nieuw hoofdstuk in haar leven zijn.
De lezer van Als de dood weet intussen echter al dat Bryce dichterbij is dan Red denkt. Ook is al duidelijk dat Reds nieuwe date niet op zal komen dagen op hun afspraak, en dat Bryce daar alles mee te maken heeft. Doordat de lezer meer weet dan de hoofdpersonen, ontstaat een wat beklemmende sfeer, en dan moet inspecteur Roy Grace nog ten tonele verschijnen.
Grace wordt opgeroepen omdat er een verbrand lichaam is gevonden. Alle aanwijzingen wijzen op zelfmoord, er is zelfs een afscheidsbriefje gevonden in de auto van het slachtoffer. Maar iets aan dat briefje zit Roy Grace niet lekker, al kan hij er niet de vinger op leggen wat hem dan dwarszit. Terwijl hij piekert over het briefje, wordt hij afgeleid door privézaken: hij gaat bijna trouwen en de laatste voorbereidingen vragen behoorlijk wat tijd en aandacht.
Het onderzoek naar de identiteit van het slachtoffer brengt Grace bij Red Westwood: de verbrande man blijkt haar nieuwe vriend te zijn. Red is geschokt, en vraagt zich al snel af of Bryce hier niet achter kan zitten. Als er vervolgens nog enkele incidenten plaatsvinden in Reds nabije omgeving, wordt het al snel duidelijk: Bryce heeft helemaal geen afstand genomen, maar is obsessief met Red bezig. Wat volgt is een kat-en-muisspel tussen Bryce en de politie, dat nog best spannend wordt.
Peter James heeft met Als de dood een prima thriller neergezet, die langzaam maar doordacht wordt opgebouwd. Je vergeeft het hem dan ook gemakkelijk dat hij Red blootstelt aan wel heel veel incidenten, en dat het uiteindelijk toch nog behoorlijk lang duurt voordat iemand daar wat achter zoekt. Doordat het perspectief steeds wisselt tussen Red, Bryce en Roy Grace, ken je de zaak van alle kanten, wat het tempo iets uit het verhaal haalt, maar het toch ook weer extra lading geeft.
Die lading, dat beklemmende gevoel, blijft helaas niet heel lang hangen; daarvoor is het verhaal met net te veel afstand geschreven. Red wordt meer geobserveerd dan dat je je als lezer in haar kunt verplaatsen, en ook Graces stress over de bruiloft voel je niet echt. Pas als er binnen het team van de politie iets ernstigs gebeurt, komt de emotie door de pagina’s heen en word je even echt het verhaal ingezogen. Toch is die afstand niet echt problematisch: eigenlijk leest een boek van Peter James altijd lekker weg, en Als de dood is daar geen uitzondering op.
Reageer op deze recensie