Verfrissende setting

De Nederlandse thrillermarkt kent veel vertaald werk, en daarmee ook veel misdaden die zich in verre buitenlanden afspelen. Engeland, Scandinavië en Amerika: soms heb je als lezer het idee dat je deze landen al bijna net zo goed kent als je eigen omgeving. Bloedbruiden van Margie Orford is wat dat betreft verfrissend: deze thriller speelt zich af in Zuid-Afrika.
In Kaapstad woont de forensisch psycholoog, parttime profielschetser en documentairemaakster Clare Hart. Tijdens een van haar dagelijkse hardlooprondjes treft ze een net ontdekt lichaam van een jong meisje aan. Clare vermoedt dat het om de vermiste Charnay Swanepoel gaat, en zorgt dat haar vriend rechercheur Riedwaan Faizal gewaarschuwd wordt. Zo gauw hij ter plaatse is, laat Clare de onheilsplek achter zich: ze wil aan de slag met de documentaire over vrouwenhandel waar ze aan werkt.
Faizal wil juist dat Clare betrokken blijft bij de zaak. Hij vermoedt dat hij hier met een gevaarlijke moordenaar te maken heeft, en Clare is een van de beste profielschetsers die hij kent. Wellicht kan zij hem helpen om een beter beeld van de dader te krijgen.
Al snel wordt duidelijk dat de verhouding tussen Clare en Faizal gecompliceerd is; ze verwachten meer van elkaar dan alleen een werkrelatie, maar willen beiden geen concessies doen. Faizal is druk met zijn werk en heeft net een scheiding achter de rug, Clare besteedt vrijwel al haar tijd aan haar documentaire en voelt zich ook verantwoordelijk voor haar tweelingzus, die in een soort instelling woont.
Dan raakt er weer een meisje vermist, en ook haar lichaam wordt teruggevonden, in dezelfde positie als dat van het eerste meisje. Wat Faizal al vermoedde blijkt waar: er is een seriemoordenaar actief in Kaapstad. De stad was al berucht om de criminaliteit, zowel van bendes als van witteboordencriminelen, en nu heeft iemand het gemunt op jonge meisjes. Nu wordt de inbreng van Clare van veel groter belang. Zij gaat op onderzoek uit, en dan blijkt dat dit moordonderzoek en Clare’s eigen research voor haar documentaire wel eens dezelfde kant uit zouden kunnen wijzen.
Op alle punten lijkt deze thriller te scoren: interessante setting, getroebleerde hoofdpersoon, hardwerkende rechercheur, maatschappelijke problematiek en een enge seriemoordenaar. En eerlijk is eerlijk, het is absoluut geen straf om een paar uurtjes met dit boek door te brengen. Jammer is alleen dat alle onderdelen wat bedacht blijven voelen; ze grijpen net niet soepel in elkaar, waardoor het geheel een beetje een ver-van-je-bedshow blijft. Ook zijn er wat toevalligheden waar je op een gegeven moment bijna niet meer overheen kunt stappen. Zo krijgt Clare meerdere malen ‘toevallig’ te maken met mensen die een tip hebben, en is zij degene die bij alle beslissende momenten ‘toevallig’ vooraan staat.
Het is jammer dat Clare Hart als hoofdpersoon zo bedacht voelt; ze weet je net niet voldoende te raken. Misschien komt dat doordat er, naast Clare, ook een belangrijke rol is weggelegd voor de omgeving. Zuid-Afrika, en Kaapstad in het bijzonder, komt tot leven. Na het lezen van Bloedbruiden heb je echt het gevoel dat je meer over het land weet dan daarvoor. Dat is knap gedaan, maar het is zonde dat de menselijke hoofdpersoon daardoor wel een beetje in de verdrukking is geraakt.