Hebban recensie
Knap verhaal met een twist
Als je weet op welke dag je zult sterven, zou je dan je leven veranderen? De slachtoffers van de Doemsdag-moordenaar krijgen die kans in elk geval niet. Kort nadat ze een kaartje in de brievenbus vinden met een doodskist en een datum erop, vinden ze de dood. Mannen, vrouwen, jong, oud, van verschillende komaf en in verschillende delen van New York, elk op een andere manier vermoord. Het enige dat hen verbindt, is het mysterieuze kaartje.
FBI-agent Will Piper wordt, volledig tegen zijn zin, op de zaak gezet. Het enige dat hij wil, is rustig zijn tijd uitzitten tot zijn pensioen, zonder lastig gevallen te worden met ingewikkelde zaken. Helaas moet hij er toch aan geloven. Samen met zijn ambitieuze jonge partner Nancy Lipinski probeert hij wanhopig een verband te vinden. Er moet iets zijn wat een aanknoping biedt, en het begin van een spoor naar de dader blootlegt.
Dit gedeelte van Boek der doden van Glenn Cooper lijkt een redelijk standaard FBI-agent speurt seriemoordenaar op-verhaal. Het is echter goed gedaan: Will komt tot leven als bijna gepensioneerde, alcoholische brompot die zich ergert aan zijn jonge enthousiaste sidekick, de zaak is fascinerend en nergens worden voor de hand liggende verbanden weggegeven.
Ondertussen worden er ook ander verhalen verteld: dat van een aantal monniken in een Engels klooster in de achtste eeuw, die een wonderbaarlijke ontdekking doen en dat van een groep archeologen die net na de Tweede Wereldoorlog opgravingen doen bij dat klooster.
Ook krijgen we een kijkje in het leven van een oude bekende van Will Piper, die in Las Vegas werkt aan iets dat met de grootste geheimzinnigheid wordt omgeven.
Cooper weet de verschillende verhaallijnen knap in elkaar te verweven. In eerste instantie lijken de ontdekkingen van de monniken nogal gezocht en wellicht zelfs overbodig, maar hoe verder het verhaal vordert, hoe meer alles logisch op zijn plek valt. De ontknoping vindt, zoals het een heuse jacht op een seriemoordenaar betaamt, plaats in een lange actiescène vol achtervolgingen en onthullingen, maar ook dat is goed gedaan, zodat je nergens de draad kwijtraakt.
Tot slot heeft Cooper nog een verrassing in petto. Net als je denkt te weten hoe alles in elkaar steekt, geeft hij een laatste twist aan het verhaal, die je aan het denken zet over de vraag die eigenlijk in het hele boek de hoofdrol speelt: als je weet wanneer jij en de mensen om je heen dood gaan, wat zou je dan doen?
FBI-agent Will Piper wordt, volledig tegen zijn zin, op de zaak gezet. Het enige dat hij wil, is rustig zijn tijd uitzitten tot zijn pensioen, zonder lastig gevallen te worden met ingewikkelde zaken. Helaas moet hij er toch aan geloven. Samen met zijn ambitieuze jonge partner Nancy Lipinski probeert hij wanhopig een verband te vinden. Er moet iets zijn wat een aanknoping biedt, en het begin van een spoor naar de dader blootlegt.
Dit gedeelte van Boek der doden van Glenn Cooper lijkt een redelijk standaard FBI-agent speurt seriemoordenaar op-verhaal. Het is echter goed gedaan: Will komt tot leven als bijna gepensioneerde, alcoholische brompot die zich ergert aan zijn jonge enthousiaste sidekick, de zaak is fascinerend en nergens worden voor de hand liggende verbanden weggegeven.
Ondertussen worden er ook ander verhalen verteld: dat van een aantal monniken in een Engels klooster in de achtste eeuw, die een wonderbaarlijke ontdekking doen en dat van een groep archeologen die net na de Tweede Wereldoorlog opgravingen doen bij dat klooster.
Ook krijgen we een kijkje in het leven van een oude bekende van Will Piper, die in Las Vegas werkt aan iets dat met de grootste geheimzinnigheid wordt omgeven.
Cooper weet de verschillende verhaallijnen knap in elkaar te verweven. In eerste instantie lijken de ontdekkingen van de monniken nogal gezocht en wellicht zelfs overbodig, maar hoe verder het verhaal vordert, hoe meer alles logisch op zijn plek valt. De ontknoping vindt, zoals het een heuse jacht op een seriemoordenaar betaamt, plaats in een lange actiescène vol achtervolgingen en onthullingen, maar ook dat is goed gedaan, zodat je nergens de draad kwijtraakt.
Tot slot heeft Cooper nog een verrassing in petto. Net als je denkt te weten hoe alles in elkaar steekt, geeft hij een laatste twist aan het verhaal, die je aan het denken zet over de vraag die eigenlijk in het hele boek de hoofdrol speelt: als je weet wanneer jij en de mensen om je heen dood gaan, wat zou je dan doen?
1
Reageer op deze recensie