Hebban recensie
Spannende mindgames
Zes studenten komen bijeen in een verlaten villa om onder leiding van een professor deel te nemen aan een pychologisch experiment: het lezen van een patiëntendossier dat gevonden is in de nalatenschap van een overleden psychiater. De vraag is wat voor uitwerking het lezen van dit dossier, dat geschreven is als een thriller, op hen zal hebben.
In feite plaatst Fitzek de lezer in dezelfde positie als de zes studenten. Eerst legt hij hen de eerste paginas voor, bij wijze van inleiding. In die eerste paginas gaat het er meteen pittig aan toe: een vrouw wordt gemarteld en steeds als ze tot haar opluchting ontdekt dat ze lijkt te dromen, glijdt ze weer terug in die droom. Wakker worden is onmogelijk: ze is opgesloten in haar eigen lichaam met haar gruwelijkste herinneringen.
De vraag aan de studenten is of ze durven door te lezen. Slechts twee van hen durven het aan, en met hen ontdek je de rest van het dossier. Daarin gaat het om Caspar, een patiënt in een psychiatrische kliniek die last heeft van geheugenverlies. Hij weet niet meer wie hij is en hoe zijn leven eruit zag voordat hij opgenomen werd. Kort voor de kerstdagen besluit hij dat hij de kliniek moet verlaten. Tijdens zijn ontsnappingspoging wordt hij afgeleid: er wordt een nieuwe patiënt binnengebracht waarvan Caspar denkt dat hij hem kent en een andere medepatiënt moet hem iets belangrijks laten zien.
Voordat Caspar het in de gaten heeft is het te laat om de kliniek te verlaten en zit hij met twee artsen, een paar medepatiënten en iemand die het op hen heeft voorzien opgesloten in de kliniek. Stukje bij beetje krijgt Caspar in de gaten dat alles wat er gebeurt verbonden moet zijn met wie hij was voordat hij zijn geheugen verloor.
Fitzek weet de spanning goed op te bouwen. Doordat je samen met de studenten aan het lezen gaat in het dossier, wordt een extra laag spanning toegevoegd. Er is niet alleen sprake van een spannend verhaal over een moordenaar in een psychiatrische kliniek, er is ook de dreiging op de achtergrond. Als de moordenaar beschikt over een manier op mensen op te sluiten in hun ergste herinneringen, wat kan het lezen van dit dossier dan met de lezer doen?
De uiteindelijke afloop is verrassend, maar op de een of andere manier toch minder ingenieus dan je zou verwachten. En terwijl je precies weet hoe alles nu in elkaar zat, laat Fitzek je toch nog achter met een raadsel, dat nog een tijdje blijft naknagen in je achterhoofd.
In feite plaatst Fitzek de lezer in dezelfde positie als de zes studenten. Eerst legt hij hen de eerste paginas voor, bij wijze van inleiding. In die eerste paginas gaat het er meteen pittig aan toe: een vrouw wordt gemarteld en steeds als ze tot haar opluchting ontdekt dat ze lijkt te dromen, glijdt ze weer terug in die droom. Wakker worden is onmogelijk: ze is opgesloten in haar eigen lichaam met haar gruwelijkste herinneringen.
De vraag aan de studenten is of ze durven door te lezen. Slechts twee van hen durven het aan, en met hen ontdek je de rest van het dossier. Daarin gaat het om Caspar, een patiënt in een psychiatrische kliniek die last heeft van geheugenverlies. Hij weet niet meer wie hij is en hoe zijn leven eruit zag voordat hij opgenomen werd. Kort voor de kerstdagen besluit hij dat hij de kliniek moet verlaten. Tijdens zijn ontsnappingspoging wordt hij afgeleid: er wordt een nieuwe patiënt binnengebracht waarvan Caspar denkt dat hij hem kent en een andere medepatiënt moet hem iets belangrijks laten zien.
Voordat Caspar het in de gaten heeft is het te laat om de kliniek te verlaten en zit hij met twee artsen, een paar medepatiënten en iemand die het op hen heeft voorzien opgesloten in de kliniek. Stukje bij beetje krijgt Caspar in de gaten dat alles wat er gebeurt verbonden moet zijn met wie hij was voordat hij zijn geheugen verloor.
Fitzek weet de spanning goed op te bouwen. Doordat je samen met de studenten aan het lezen gaat in het dossier, wordt een extra laag spanning toegevoegd. Er is niet alleen sprake van een spannend verhaal over een moordenaar in een psychiatrische kliniek, er is ook de dreiging op de achtergrond. Als de moordenaar beschikt over een manier op mensen op te sluiten in hun ergste herinneringen, wat kan het lezen van dit dossier dan met de lezer doen?
De uiteindelijke afloop is verrassend, maar op de een of andere manier toch minder ingenieus dan je zou verwachten. En terwijl je precies weet hoe alles nu in elkaar zat, laat Fitzek je toch nog achter met een raadsel, dat nog een tijdje blijft naknagen in je achterhoofd.
2
Reageer op deze recensie