Actie, tempo en spanning gegarandeerd

Wie een boek van David Baldacci openslaat, verwacht actie, tempo en spanning, en aan die verwachting voldoet Baldacci ruimschoots met Niemandsland. Deze vierde thriller in de reeks over John Puller zit vol cliffhangers en je vliegt rap door de pagina’s heen. Hier en daar slaat Baldacci een zijpaadje in, maar over het algemeen houdt hij je goed bij de les en hij zorgt ervoor dat de twee belangrijkste verhaallijnen logisch en net een tikje anders dan je verwacht bij elkaar komen.

De eerste van die twee verhaallijnen volgt Paul Rogers, een gekwelde man die net is vrijgelaten uit de gevangenis. Rogers blijkt niet alleen bovennatuurlijk sterk, maar lijkt ook geen pijn of emotie te voelen. Er is duidelijk iets aan de hand met hem, en je vermoed al snel wat dat is. Hij weet zelf maar al te goed wie er verantwoordelijk is voor zijn huidige staat, en hij is vastberaden om met die persoon af te rekenen. Daarvoor moet hij naar Fort Monroe, Virginia.

Aan de andere kant van het verhaal is er hoofdpersoon John Puller. Puller is chief warrant officer, een hoofdadjundant bij het Criminal Investigations Command van het Amerikaanse leger, en zoon van een belangrijke driesterren-generaal. Hij is net terug in Amerika, en op bezoek bij zijn vader, die met dementie in een verzorgingshuis is opgenomen. Daar hoort hij van de Militaire Politie dat er een onderzoek naar Puller Senior wordt gestart. Dertig jaar geleden is zijn vrouw, Johns moeder, verdwenen, en er is nu een brief opgedoken waarin Puller Senior van moord wordt beschuldigd.

Puller mag zich niet met de zaak bemoeien, maar dat bevel is aan dovemansoren gericht. Samen met inlichtingenofficier Veronica Knox en zijn broer Robert, ook militair, gaat Puller op onderzoek uit. Zijn eerste stap is om naar Fort Monroe te reizen, de legerbasis waar de familie gestationeerd was toen moeder Puller verdween. De basis is gesloten, maar er zijn nog wel wat panden waar defensie gebruik van maakt, en er wonen nog mensen die de Pullers toentertijd kenden.

Uiteraard komen Rogers en Puller elkaar uiteindelijk tegen in Fort Monroe. Deze confrontatie loopt anders dan je als lezer wellicht verwacht; Baldacci zet je hier op het verkeerde been door handig gebruik te maken van de beproefde afwisseling van perspectief tussen de speurder en de ‘bad guy’. Maar wanneer is een ‘bad guy’ slecht, en hoe ver gaan de ‘good guys’ om hun wereld te verdedigen?

Baldacci speelt met een interessant ethisch vraagstuk. Dat hij daarbij zijn personages vrij ‘plat’ laat en weinig diepgang geeft, en het plottempo voorrang geeft op de inhoudelijke verdieping van dat vraagstuk, vergeef je hem. Want een Baldacci-thriller, daarvan wil je actie, tempo en spanning, en dat is precies wat Niemandsland je geeft.