Hebban recensie
Kunstig gesmeed plot
In 1707 verging de HMS Association. De hele bemanning verdronk. Een van hen, admiraal Shovell spoelde aan op de kust van de Scilly-eilanden. Om zijn vinger droeg hij een prachtige ring, die echter op raadselachtige wijze verdween
Dertig jaar later werd een afgezant van de Admiralty op een geheimzinnige missie naar diezelfde eilanden gestuurd. Uit zijn rapport waren cruciale paginas verdwenen, zodat nooit is opgehelderd wat hij daar precies moest onderzoeken.
In 1999 komt een journaliste tijdens een duik naar het wrak van de HMS Association om het leven. Het lijkt een noodlottig duikongeval, maar sommige mensen denken daar ander over.
Zeven jaar later bewijst Tim Harding zijn werkgever Barney Tozer een dienst door op een veiling te bieden op een familie-erfstuk van de Tozers: een bijzondere ring die al generaties in de familie is. Het lijkt een eenvoudige klus, maar al snel is Harding tot over zijn oren verwikkeld in een web van leugens en verzwegen verhalen.
Robert Goddard heeft met Roemloos ten onder alweer zijn negentiende thriller afgeleverd. De ervaring van de auteur blijkt wel uit de schijnbaar moeiteloze manier waarop hij bovenstaande (en nog enkele andere) verhaallijnen ineen smeedt. Alle feiten, van 300 jaar geleden tot gisteren, hebben met elkaar te maken, en zijn op een natuurlijke wijze met elkaar verbonden. Door de verrassende twists en verschillende nieuwe onthullingen blijft het verhaal boeiend.
Duidelijk is wel dat Goddard het vooral van het plot moet hebben. Dat is goed uitgedacht en daarna ontrafeld tot de verschillende losse lijnen, die in het begin met geen mogelijkheid bij elkaar in de buurt lijken te kunnen komen. Dat dit uiteindelijk toch op een geloofwaardige manier lukt, is een compliment waard.
Helaas maakt de veelheid aan twists en verhaallijnen dat er af en toe wel hele grote sprongen genomen moeten worden. Je beleeft het verhaal als lezer vanuit het perspectief van Tim Harding. Hij denkt een eenvoudige vriendendienst op te zullen knappen, maar wordt al snel een speelbal van zijn vriend Barney Tozer en anderen. Sommige gebeurtenissen voelen wat geforceerd aan: het ene moment is Harding nog rustig op weg naar de plek waar hij een persoonlijk verleden heeft, het volgende moment zit hij middenin een relatie met een vrouw die duidelijk een verborgen agenda heeft en nog geen pagina verder haalt diezelfde vrouw een ondenkbare actie uit.
Nergens komen de verschillende personages (Goddard voert er aardig wat op) echt tot leven, en dat is jammer. Je zou de slimme verwikkelingen namelijk nog net even makkelijker geloven als de beweegredenen van al die mensen vanzelfsprekend zouden zijn. En dat worden ze vrijwel geen moment. Natuurlijk, het lijkt vaak inherent te zijn aan het genre thriller dat er geen ronde personages in voorkomen, maar hier zijn de acties van de hoofdpersonen wel heel erg ondergeschikt aan het plot.
Kortom: een heel behoorlijke thriller met een boeiend onderwerp. Helaas werd ik nergens echt gepakt door het verhaal, omdat de personages je niet grijpen. Als Goddard zijn hoofdpersonen tot leven zou kunnen wekken, zou deze thriller beter van de grond komen.
Dertig jaar later werd een afgezant van de Admiralty op een geheimzinnige missie naar diezelfde eilanden gestuurd. Uit zijn rapport waren cruciale paginas verdwenen, zodat nooit is opgehelderd wat hij daar precies moest onderzoeken.
In 1999 komt een journaliste tijdens een duik naar het wrak van de HMS Association om het leven. Het lijkt een noodlottig duikongeval, maar sommige mensen denken daar ander over.
Zeven jaar later bewijst Tim Harding zijn werkgever Barney Tozer een dienst door op een veiling te bieden op een familie-erfstuk van de Tozers: een bijzondere ring die al generaties in de familie is. Het lijkt een eenvoudige klus, maar al snel is Harding tot over zijn oren verwikkeld in een web van leugens en verzwegen verhalen.
Robert Goddard heeft met Roemloos ten onder alweer zijn negentiende thriller afgeleverd. De ervaring van de auteur blijkt wel uit de schijnbaar moeiteloze manier waarop hij bovenstaande (en nog enkele andere) verhaallijnen ineen smeedt. Alle feiten, van 300 jaar geleden tot gisteren, hebben met elkaar te maken, en zijn op een natuurlijke wijze met elkaar verbonden. Door de verrassende twists en verschillende nieuwe onthullingen blijft het verhaal boeiend.
Duidelijk is wel dat Goddard het vooral van het plot moet hebben. Dat is goed uitgedacht en daarna ontrafeld tot de verschillende losse lijnen, die in het begin met geen mogelijkheid bij elkaar in de buurt lijken te kunnen komen. Dat dit uiteindelijk toch op een geloofwaardige manier lukt, is een compliment waard.
Helaas maakt de veelheid aan twists en verhaallijnen dat er af en toe wel hele grote sprongen genomen moeten worden. Je beleeft het verhaal als lezer vanuit het perspectief van Tim Harding. Hij denkt een eenvoudige vriendendienst op te zullen knappen, maar wordt al snel een speelbal van zijn vriend Barney Tozer en anderen. Sommige gebeurtenissen voelen wat geforceerd aan: het ene moment is Harding nog rustig op weg naar de plek waar hij een persoonlijk verleden heeft, het volgende moment zit hij middenin een relatie met een vrouw die duidelijk een verborgen agenda heeft en nog geen pagina verder haalt diezelfde vrouw een ondenkbare actie uit.
Nergens komen de verschillende personages (Goddard voert er aardig wat op) echt tot leven, en dat is jammer. Je zou de slimme verwikkelingen namelijk nog net even makkelijker geloven als de beweegredenen van al die mensen vanzelfsprekend zouden zijn. En dat worden ze vrijwel geen moment. Natuurlijk, het lijkt vaak inherent te zijn aan het genre thriller dat er geen ronde personages in voorkomen, maar hier zijn de acties van de hoofdpersonen wel heel erg ondergeschikt aan het plot.
Kortom: een heel behoorlijke thriller met een boeiend onderwerp. Helaas werd ik nergens echt gepakt door het verhaal, omdat de personages je niet grijpen. Als Goddard zijn hoofdpersonen tot leven zou kunnen wekken, zou deze thriller beter van de grond komen.
1
Reageer op deze recensie