Hebban recensie
Een overdosis aan onwaarschijnlijkheden
Net als de overige oöcyten leek ook deze gefixeerde oöcyt gezond en leek hij de normale hoeveelheid granula in het cytoplasma te bevatten. Het is zomaar een zin die je op de eerste pagina van Shock tegenkomt. De toon is gezet: je weet meteen dat je hier te maken hebt met een auteur die niet vies is van flink wat medische termen.
Gelukkig is Robin Cook, vaak de meester van de medische thriller genoemd, ook niet vies van een spannend verhaal met een flink tempo. Hier en daar zijn er wat passages die de niet-medici onder de lezers misschien beter kunnen overslaan, maar over het algemeen weet Cook de lezer bij zn kladden te grijpen om hem tot de laatste paginas niet meer los te laten. Wat maakt het uit dat de personages van bordkarton zijn, sommige acties wel heel ondoordacht lijken en bepaalde gebeurtenissen ronduit onwaarschijnlijk zijn?
Je vergeeft Cook een hoop, omdat hij je halsoverkop het verhaal in sleept. In Shock draait het om twee net-afgestudeerde meiden, Deborah en Joanna. Zij zijn allebei aan het promoveren en kunnen wat extra geld goed gebruiken om in alle rust aan hun proefschrift te werken. Daarom besluiten ze eicellen te doneren aan een commerciële kliniek. Met name Joanna denkt hier niet licht over, maar het geld lijkt haar toch wel erg aantrekkelijk.
Niet onterecht: de meiden kopen een flat, verhuren deze en vertrekken vervolgens voor meer dan een jaar naar Venetië om daar hun proefschriften af te ronden. Maar wanneer ze terugkomen, kriebelt het toch bij Joanna. Ze zou graag weten hoe het is afgelopen met de door haar gedoneerde eicellen. Zou er een kind uit voortgekomen zijn?
Wanneer ze de kliniek benadert, komt ze voor een dichte deur te staan. De arts die haar te woord staat doet zo geheimzinnig, dat Joanna besluit om dan maar op een andere manier bij haar dossier te komen. Deborah laat haar natuurlijk niet in de steek en dus zorgen de twee dat ze een baan in de kliniek krijgen.
Vanaf dat punt komen er wel erg veel onwaarschijnlijkheden bij kijken om het verhaal op de rit te houden. Seksistische artsen, computerhackende vriendjes, toevallige conversaties, een psychopatische bewaker en een hele serie medisch-ethische vraagstukken buitelen over elkaar heen. En toch, ondanks de onwaarschijnlijkheden en de eendimensionale personages, weet Cook het spannend te houden. Beetje jammer van de ontknoping, die verrassend is, maar de lezer toch met een wat vervelende nasmaak achterlaat.
Gelukkig is Robin Cook, vaak de meester van de medische thriller genoemd, ook niet vies van een spannend verhaal met een flink tempo. Hier en daar zijn er wat passages die de niet-medici onder de lezers misschien beter kunnen overslaan, maar over het algemeen weet Cook de lezer bij zn kladden te grijpen om hem tot de laatste paginas niet meer los te laten. Wat maakt het uit dat de personages van bordkarton zijn, sommige acties wel heel ondoordacht lijken en bepaalde gebeurtenissen ronduit onwaarschijnlijk zijn?
Je vergeeft Cook een hoop, omdat hij je halsoverkop het verhaal in sleept. In Shock draait het om twee net-afgestudeerde meiden, Deborah en Joanna. Zij zijn allebei aan het promoveren en kunnen wat extra geld goed gebruiken om in alle rust aan hun proefschrift te werken. Daarom besluiten ze eicellen te doneren aan een commerciële kliniek. Met name Joanna denkt hier niet licht over, maar het geld lijkt haar toch wel erg aantrekkelijk.
Niet onterecht: de meiden kopen een flat, verhuren deze en vertrekken vervolgens voor meer dan een jaar naar Venetië om daar hun proefschriften af te ronden. Maar wanneer ze terugkomen, kriebelt het toch bij Joanna. Ze zou graag weten hoe het is afgelopen met de door haar gedoneerde eicellen. Zou er een kind uit voortgekomen zijn?
Wanneer ze de kliniek benadert, komt ze voor een dichte deur te staan. De arts die haar te woord staat doet zo geheimzinnig, dat Joanna besluit om dan maar op een andere manier bij haar dossier te komen. Deborah laat haar natuurlijk niet in de steek en dus zorgen de twee dat ze een baan in de kliniek krijgen.
Vanaf dat punt komen er wel erg veel onwaarschijnlijkheden bij kijken om het verhaal op de rit te houden. Seksistische artsen, computerhackende vriendjes, toevallige conversaties, een psychopatische bewaker en een hele serie medisch-ethische vraagstukken buitelen over elkaar heen. En toch, ondanks de onwaarschijnlijkheden en de eendimensionale personages, weet Cook het spannend te houden. Beetje jammer van de ontknoping, die verrassend is, maar de lezer toch met een wat vervelende nasmaak achterlaat.
2
1
Reageer op deze recensie