Uitgebalanceerder tweede deel

In 2017 werd Dannis Kramers met zijn debuut King Coke genomineerd voor maar liefst vier thrillerprijzen. De verwachtingen voor Wraak, zijn tweede boek over Mick, die het van poldertiener tot internationaal drugscrimineel schopte, zijn dus hooggespannen.

Kramers lijkt dat uitstekend te begrijpen, en valt op de eerste pagina met de deur in huis. De aanduiding van plaats en tijdstip, waarmee elk hoofdstuk opent, zet de zaken meteen op scherp. 10 september 2001, World Trade Center, New York. Is dat niet vlak voordat…? Ja, dat klopt. Kramers plaatst Mick, zijn hoofdpersoon, bij de terroristische aanval op de Twin Towers. Uitgangspunt: er speelde zich achter allerlei kantoordeuren in die torens van alles af. Wellicht ook wel zaken die het daglicht niet konden verdragen. In precies zo’n situatie treffen we Mick aan, samen met twee compagnons, ruim zeven jaar nadat hij in een beruchte gevangenis in Peru terecht kwam voor een lange straf.

In hoofdstuk twee gaan we terug in de tijd, naar het moment dat Mick net veroordeeld is. Dat levert een korte samenvatting van de gebeurtenissen in King Coke op, waardoor lezers die het eerste deel nog niet kennen, een indruk van Micks situatie krijgen. Die is op z’n zachtst gezegd niet rooskleurig. La Modela, de gevangenis waar hij zit, is berucht om de slechte omstandigheden, en zijn aartsvijand Chucho heeft als belangrijke drugsbaas ook binnen de muren genoeg invloed om Micks leven tot een hel te maken. Mick droomt dan ook maar van één ding: wraak. Wraak op Chucho, die hem zijn vrouw en dochtertje afnam. In zijn hang naar wraak staat Mick niet alleen. Hij maakt kennis met Tiberio en Prilaz, medegevangenen die elk hun eigen redenen hebben om Chucho een lesje te willen leren. Wat die redenen zijn, zet Kramers nauwgezet uiteen: elk van de mannen krijgt ruim 100 pagina’s waarin hun achtergrondverhaal uitgebreid verteld wordt.

En zo word je meegenomen van een Peruaanse gevangenis naar de achterbuurten van Los Angeles, waar Tiberio opgroeit tussen de rivaliserende gangs. Lang weet hij daaraan te ontsnappen, hij studeert zelfs aan de universiteit. Maar dan gebeurt er iets dat een keten van geweld in gang zet die ervoor zorgt dat Tiberio’s toekomst aan diggelen valt. Hij komt in aanraking met Chucho, en dat is wat hem uiteindelijk in La Modela brengt.

Daarna is de beurt aan Prilaz, een soldaat in de Joegoslavische oorlog. We zien hoe hij geconfronteerd wordt met de gruwelijkheden van het strijdgebied, en hoe hij zich vervolgens geen raad weet als hij terugkomt bij zijn gezin, dat in diepe armoede is geraakt. Het aanbod om een klus te doen waarmee hij veel geld kan verdienen, en hen een betere toekomst kan bieden, zorgt dat ook hij het pad van Chucho kruist, en in La Modela eindigt.

Mick, Tiberio en Prilaz realiseren zich al snel dat hun verhalen sterk met elkaar verweven zijn, en dat schept een band. Een band die er in eerste instantie voor zorgt dat ze elkaar in de duistere hel van de gevangenis beschermen, en waardoor ze hun dagelijkse leven een beetje acceptabeler kunnen maken. Maar tussen de strijd om fatsoenlijk eten, veiligheid en de macht in de gevangenis door, smeden ze ook een plan om Chucho te raken waar hij het het hardst zal voelen. En om dat plan uit te voeren, moeten ze ontsnappen.

Kramers neemt de tijd om in dit tweede boek alle schaakstukken op hun plek te zetten, en dat maakt Wraak een stuk uitgebalanceerder dan King Coke. Waar zijn debuut een aaneenschakeling van snelle actie was, weet hij in dit tweede boek meer rust in de opbouw te brengen. Juist daardoor realiseer je je met hoeveel gevoel voor realiteit hij heel verschillende werelden neer weet te zetten, die elkaar raken in hun waanzinnige gewelddadigheid. Kramers weet de lezer 490 pagina’s lang te boeien, en laat hem achter met de hoop dat deel drie niet te lang op zich zal laten wachten.