Lezersrecensie
Hier had zoveel meer in gezeten.
Het blauwe uur van Paula Hawkins is het vierde boek van haar. Nummer twee en drie worden weinig genoemd maar haar eerste boek, Het meisje in de trein, is bij veel lezers bekend en daar wordt dan ook vaak naar verwezen. Dit boek gaat over een kunstwerk van de overleden kunstenares Vanessa Chapman. Er zou in het kunstwerk een menselijk bot verwerkt zijn. Conservator en groot bewonderaar van Chapman, James Becker, moet onderzoeken wat hiervan waar is. Daarvoor reist hij naar het vrijwel verlaten Schotse eiland Eris waar Chapman de laatste jaren van haar leven heeft doorgebracht. Hij zal alles op alles moeten zetten om de waarheid boven water te krijgen. Een vriendin van Chapman beheert echter met vuur haar nalatenschap en is niet van plan James Becker zomaar alle informatie die er te vinden is te geven. De geïsoleerde ligging van het eiland is een andere complicerende factor. Genoeg ingrediënten voor een spannend avontuur.
Het blauwe uur van Paula Hawkins heb ik gelezen voor de Hebban leesclub. Ik kreeg een limited edition met een bijzondere voorkant. Samen met de intrigerende titel en de samenvatting op de achterkant verheugde ik me enorm op dit boek. Kunst, natuur en het Verenigd Koninkrijk zijn grote liefdes van mij. De kunst en de beschrijving van het Schotse eiland vond ik goed gedaan. Ik kreeg er een duidelijk beeld bij. Helaas werd ik verder echt teleurgesteld. De auteur laat veel personages de revue passeren. Dit kan positief zijn omdat er dan ook veel mogelijke scenario's kunnen zijn. In dit boek worden veel personen maar oppervlakkig uitgewerkt en vallen ze daardoor ook snel af als mogelijke daders. Al vroeg in het boek is duidelijk welke richting het opgaat. Zo duidelijk dat ik ging hopen dat er toch nog ineens iets anders zou gebeuren waardoor ik op het verkeerde been gezet was. Helaas gebeurde dit niet. Wel was er op het eind nog een gebeurtenis die ik niet aan had zien komen. Alsnog een verrassing, maar ik vond het helaas geen aangename. Als het niet voor de leesclub was geweest had ik het boek denk ik niet uitgelezen. Dus wat mij betreft zeker geen aanrader.
Het blauwe uur van Paula Hawkins heb ik gelezen voor de Hebban leesclub. Ik kreeg een limited edition met een bijzondere voorkant. Samen met de intrigerende titel en de samenvatting op de achterkant verheugde ik me enorm op dit boek. Kunst, natuur en het Verenigd Koninkrijk zijn grote liefdes van mij. De kunst en de beschrijving van het Schotse eiland vond ik goed gedaan. Ik kreeg er een duidelijk beeld bij. Helaas werd ik verder echt teleurgesteld. De auteur laat veel personages de revue passeren. Dit kan positief zijn omdat er dan ook veel mogelijke scenario's kunnen zijn. In dit boek worden veel personen maar oppervlakkig uitgewerkt en vallen ze daardoor ook snel af als mogelijke daders. Al vroeg in het boek is duidelijk welke richting het opgaat. Zo duidelijk dat ik ging hopen dat er toch nog ineens iets anders zou gebeuren waardoor ik op het verkeerde been gezet was. Helaas gebeurde dit niet. Wel was er op het eind nog een gebeurtenis die ik niet aan had zien komen. Alsnog een verrassing, maar ik vond het helaas geen aangename. Als het niet voor de leesclub was geweest had ik het boek denk ik niet uitgelezen. Dus wat mij betreft zeker geen aanrader.
1
Reageer op deze recensie