Lezersrecensie
Goh, toen al.
Hij zag het toen al, Gerrit Komrij.
Fijn geschreven, des Komrijs.
Met bloedirritante tweets van de uitgever voorafgaand aan elk hoofdstuk (van twee bladzijden, dat hoofdstuk dus want een tweet was toen nog 140 tekens, of toch al 280, of was er geen limiet meer, geen idee hoe het nu in 2024 is).
Gekocht voor een euro bij de oud katholieke kerk, gaat nu (wederom) naar de inbrengwinkel.
Onderhoudend.
Diverterend.
Feest, nou ja, der herkenning.
100% Vermaak.
Gewoon kopen als u het ergens in een doos ziet staan ( met de rug naar boven, dus staan, niet liggen).
En dan vul ik de tekst aan tot honderd woorden en klaar is de receptie.
Fijn geschreven, des Komrijs.
Met bloedirritante tweets van de uitgever voorafgaand aan elk hoofdstuk (van twee bladzijden, dat hoofdstuk dus want een tweet was toen nog 140 tekens, of toch al 280, of was er geen limiet meer, geen idee hoe het nu in 2024 is).
Gekocht voor een euro bij de oud katholieke kerk, gaat nu (wederom) naar de inbrengwinkel.
Onderhoudend.
Diverterend.
Feest, nou ja, der herkenning.
100% Vermaak.
Gewoon kopen als u het ergens in een doos ziet staan ( met de rug naar boven, dus staan, niet liggen).
En dan vul ik de tekst aan tot honderd woorden en klaar is de receptie.
1
Reageer op deze recensie