Lezersrecensie
De geschiedenis herhaalt zich
"Wapens van het licht" is het vijfde boek uit de Kingsbridge-reeks van Ken Follett. Follett maakt in deze serie gebruik van een beproefd recept: kwaadaardige adellijken, welgestelde middenstanders en weinig vergevingsgezinde bisschoppen die hardwerkende arbeiders onderdrukken. Daarnaast zijn de verhalen altijd doordrenkt met onrecht, verraad, geloof, angst, leed, liefde en hoop.
Enerzijds kun je stellen dat dit format op den duur voorspelbaar wordt, anderzijds biedt het de lezer precies wat hij of zij verwacht. Een aspect dat je Follett zeker moet nageven is zijn talent om meeslepend te schrijven en een geloofwaardig verhaal neer te zetten. In "Wapens van het licht" weet hij het dorp Kingsbridge opnieuw tot leven te brengen, dit keer tegen de achtergrond van de Franse en industriƫle revolutie. Zijn aansprekende personages trekken je meteen het verhaal in, waardoor je geboeid blijft lezen.
Net zoals in zijn vorige boeken is het verhaal fictief, maar zitten er veel interessante historische feiten in verweven. Hoewel er enkele subtiele verwijzingen zijn naar personages uit de eerdere boeken, kunnen de delen uitstekend onafhankelijk van elkaar gelezen worden.
Wat opvalt bij het lezen van dit boek, is hoe weinig er eigenlijk in twee eeuwen veranderd is als het gaat om menselijke hebzucht en sociale ongelijkheid. De rijken streven nog steeds naar meer invloed, geld en macht, ten koste van de rest van de samenleving. Ook nu, anno 2025, rijzen de prijzen de pan uit door (handels)oorlogen, conflicten en mislukte oogsten. Het verschil met 200 jaar geleden is dat we tegenwoordig, althans in Nederland, niet sterven van honger en kou, omdat de lonen meestijgen met de inflatie en de minderbedeelden een uitkering en toeslagen krijgen om te overleven. Dit in tegenstelling tot 200 jaar geleden waar kinderen vanaf 7 jaar! aan het werk moesten en arbeiders (man en vrouw) onder zware omstandigheden 14 uur op een dag moesten werken voor een hongerloontje. Als je ziek werd of geen werk meer had, had je ook niets te eten en was je aangewezen op liefdadigheid.
Ook nu moet de heersende bovenklasse weinig hebben van sociale veranderingen. Er is zelfs een beweging gaande die vrouwen weer achter het aanrecht wil hebben en andere verworven vrijheden zoals recht op abortus terug willen draaien. De nieuwe machthebbers gebruiken moderne technieken zoals sociale platforms en media, cryptovaluta en data profiling om hun invloed, rijkdom en macht te vergroten.
Zolang er geen genezing komt voor de menselijke aard, zal dit waarschijnlijk nooit anders worden. Gelukkig zijn er, net als in Kingsbridge, mensen die zich wel om de aarde en de medemens bekommeren. Dat is in ieder geval hoopgevend en bemoedigend.
Ken Follett weet met "Wapens van het licht" opnieuw een boeiende en goed geschreven aanvulling op de Kingsbridge-reeks te leveren. Het boek biedt zowel herkenning als nieuwe inzichten, en is zeker de moeite waard om te lezen; al is het alleen maar om te beseffen hoe goed we het tegenwoordig hebben.
Enerzijds kun je stellen dat dit format op den duur voorspelbaar wordt, anderzijds biedt het de lezer precies wat hij of zij verwacht. Een aspect dat je Follett zeker moet nageven is zijn talent om meeslepend te schrijven en een geloofwaardig verhaal neer te zetten. In "Wapens van het licht" weet hij het dorp Kingsbridge opnieuw tot leven te brengen, dit keer tegen de achtergrond van de Franse en industriƫle revolutie. Zijn aansprekende personages trekken je meteen het verhaal in, waardoor je geboeid blijft lezen.
Net zoals in zijn vorige boeken is het verhaal fictief, maar zitten er veel interessante historische feiten in verweven. Hoewel er enkele subtiele verwijzingen zijn naar personages uit de eerdere boeken, kunnen de delen uitstekend onafhankelijk van elkaar gelezen worden.
Wat opvalt bij het lezen van dit boek, is hoe weinig er eigenlijk in twee eeuwen veranderd is als het gaat om menselijke hebzucht en sociale ongelijkheid. De rijken streven nog steeds naar meer invloed, geld en macht, ten koste van de rest van de samenleving. Ook nu, anno 2025, rijzen de prijzen de pan uit door (handels)oorlogen, conflicten en mislukte oogsten. Het verschil met 200 jaar geleden is dat we tegenwoordig, althans in Nederland, niet sterven van honger en kou, omdat de lonen meestijgen met de inflatie en de minderbedeelden een uitkering en toeslagen krijgen om te overleven. Dit in tegenstelling tot 200 jaar geleden waar kinderen vanaf 7 jaar! aan het werk moesten en arbeiders (man en vrouw) onder zware omstandigheden 14 uur op een dag moesten werken voor een hongerloontje. Als je ziek werd of geen werk meer had, had je ook niets te eten en was je aangewezen op liefdadigheid.
Ook nu moet de heersende bovenklasse weinig hebben van sociale veranderingen. Er is zelfs een beweging gaande die vrouwen weer achter het aanrecht wil hebben en andere verworven vrijheden zoals recht op abortus terug willen draaien. De nieuwe machthebbers gebruiken moderne technieken zoals sociale platforms en media, cryptovaluta en data profiling om hun invloed, rijkdom en macht te vergroten.
Zolang er geen genezing komt voor de menselijke aard, zal dit waarschijnlijk nooit anders worden. Gelukkig zijn er, net als in Kingsbridge, mensen die zich wel om de aarde en de medemens bekommeren. Dat is in ieder geval hoopgevend en bemoedigend.
Ken Follett weet met "Wapens van het licht" opnieuw een boeiende en goed geschreven aanvulling op de Kingsbridge-reeks te leveren. Het boek biedt zowel herkenning als nieuwe inzichten, en is zeker de moeite waard om te lezen; al is het alleen maar om te beseffen hoe goed we het tegenwoordig hebben.
1
Reageer op deze recensie