Een getormenteerd liefdesverhaal.

Het boek stond al enkele weken op mijn verlanglijstje en toen het ook nog de International Bookerprize award 2024 won was het hek helemaal van de dam om het te lezen. Het is een liefdesverhaal tussen twee personen waarvan het leeftijdsverschil drieëndertig jaar is. Zij is negentien en hij is tweeënvijftig jaar wanneer hun romance begint. Bovendien is Hans getrouwd en heeft een puberende zoon van vijftien jaar. Daarbij heeft hij nog een minnares is hij een freelance radiomedewerker en auteur. Hun liefdesverhaal begint in 1988 een jaar voor de Muur valt. Het is een heel bijzonder liefdesverhaal. Katharina trekt zich op aan de eruditie van Hans, die haar als een volwaardig leraar, vader en minnaar de knepen van het leven probeert diets te maken. Zij is passioneel verliefd op hem en hij vraagt een onvoorwaardelijke en bij wijlen een ziekelijk jaloerse afhankelijkheid die hij op verschillende manieren in haar leven tot uiting brengt. Dit alles met op de achtergrond niet alleen het verleden en de opvoeding van beiden, maar ook de politieke omwenteling die zich in Oost Duitsland aan het afspelen is. Hans speelt ondertussen een dubbelspel met haar door bij zijn vrouw te blijven, maar van haar volledige onderdanigheid en volledige trouw te eisen. Zijn ziekelijke jaloersheid en opdringerige aanwezigheid bij Katharina stelt haar obsessieve liefde voor hem ernstig op de proef. De auteur is heel goed beslagen in de politieke en maatschappelijke evolutie en ontwikkelingen die zich ondertussen in beide delen van Duitsland afspelen in die jaren en weet dit goed te verwoorden in haar bij momenten uitstekende boek. Ik heb het boek graag gelezen.