Lezersrecensie
Terechte winnaar van de Hebban Thrillerprijs 2023
De Ripper Connectie van Gerrit Barendrecht is de terechte winnaar van de Hebban Thrillerprijs 2023. Ik had natuurlijk alle boeken in de shortlist moeten lezen om tot deze conclusie te komen, maar is het niet zo, dat de jury altijd gelijk heeft? Gerrit Barendrecht geeft een prachtige schets van Amsterdam eind 19e eeuw: de verschillen tussen arm en rijk, een volksoproer en de wijze waarop de politie daartegen optreedt en de (geestelijke) gezondheidszorg (als je gestoord bent, moet je aan de ketting). Tegen die achtergrond moeten de hoofdpersonen inspecteur Julius Katz en journalist Ida de Morsain een seriemoordenaar (is het Jack the Ripper?) opsporen.
Het is het derde boek met hen in de hoofdrol en hun karakters zullen ongetwijfeld in de eerdere delen vorm hebben gekregen, maar dit deel is heel goed te lezen als je de eerdere delen (nog) niet kent. De karakters van Julius Katz (die bij zijn achternaam Katz wordt genoemd) en Ida de Morsain (die bij haar voornaam Ida wordt genoemd) zijn fantastisch uitgewerkt.
De hoofdpersonen lijken hun tijd ver vooruit te zijn. In plaats van hard politieoptreden, kiest Katz voor de dialoog en Ida (zij staat haar mannetje in de mannenwereld waarin zij werkt). Daarmee krijgen zij gemakkelijk de sympathie van de lezer.
De korte hoofdstukken en de wisselende perspectieven, maar met name ook het feit dat het verhaal in de tegenwoordige tijd is geschreven, geven vaart aan het verhaal. Er zijn pareltjes van lange zinnen, zoals (wanneer Ida, in 1889, met een stoomboot vanuit Londen naar Nederland reist) “Scheepswerven, industrie en bebouwing veranderen in weilanden. Nog een laatste vuurtoren en dan wijken de oevers helemaal terug, tot er alleen nog maar water te zien is en de Theems de Noordzee is geworden” en “Een stevige wind trekt de bladeren met honderden tegelijk van de bomen en gooit ze de gracht in” en ook “De toekomst was leeg, als een agenda die gedoemd is tot de laatste bladzijde onbeschreven te blijven.” Pure poëzie, die wordt afgewisseld met hele korte zinnen en krachtige dialogen, doorspekt met humor.
Tegen het einde groeit de spanning en wordt het nagelbijten of ze Jack the Ripper te pakken krijgen. Een absolute aanrader en vijf sterren plus.
Het is het derde boek met hen in de hoofdrol en hun karakters zullen ongetwijfeld in de eerdere delen vorm hebben gekregen, maar dit deel is heel goed te lezen als je de eerdere delen (nog) niet kent. De karakters van Julius Katz (die bij zijn achternaam Katz wordt genoemd) en Ida de Morsain (die bij haar voornaam Ida wordt genoemd) zijn fantastisch uitgewerkt.
De hoofdpersonen lijken hun tijd ver vooruit te zijn. In plaats van hard politieoptreden, kiest Katz voor de dialoog en Ida (zij staat haar mannetje in de mannenwereld waarin zij werkt). Daarmee krijgen zij gemakkelijk de sympathie van de lezer.
De korte hoofdstukken en de wisselende perspectieven, maar met name ook het feit dat het verhaal in de tegenwoordige tijd is geschreven, geven vaart aan het verhaal. Er zijn pareltjes van lange zinnen, zoals (wanneer Ida, in 1889, met een stoomboot vanuit Londen naar Nederland reist) “Scheepswerven, industrie en bebouwing veranderen in weilanden. Nog een laatste vuurtoren en dan wijken de oevers helemaal terug, tot er alleen nog maar water te zien is en de Theems de Noordzee is geworden” en “Een stevige wind trekt de bladeren met honderden tegelijk van de bomen en gooit ze de gracht in” en ook “De toekomst was leeg, als een agenda die gedoemd is tot de laatste bladzijde onbeschreven te blijven.” Pure poëzie, die wordt afgewisseld met hele korte zinnen en krachtige dialogen, doorspekt met humor.
Tegen het einde groeit de spanning en wordt het nagelbijten of ze Jack the Ripper te pakken krijgen. Een absolute aanrader en vijf sterren plus.
18
Reageer op deze recensie