Lezersrecensie
Rutger Nooitgenoeg lezen
Rupsje nooitgenoeg door Eric Carle is een fantastisch boek met een diepgaand verhaal over rupsje. Rupsje is een rups die maar nooit genoeg kan krijgen. In de loop van het boek eet rupsje meer en meer en meer en meer totdat hij evolueert in een betere versie van zichzelf. Zo is rupsje super blij en heeft hij een gelukkig leven in zijn nieuwe zelf.
Rupsje zelf is een Round character en het hele boek gaat over rupsjes ontwikkeling als persoon. Alleen er is helaas geen enkel ander persoon of dier in het boek anders dan rupsje zelf.
Het boek heeft een auctoriaal vertelperspectief waardoor we weten dat rupsje zelf niet weet waarom hij eigenlijk eet. Hij doet het maar, het is geschreven in zijn DNA.
Rupsje nooit genoeg is een mooi prentenboek met tekeningen van Eric Carle zelf. Eric Carle had voor rupsje nooitgenoeg ook al ervaring met het maken van tekeningen, dat deed hij bijvoorbeeld voor Bill Martin JR. Wanneer het verhaal plaatsvind is moeilijk te vinden dus het is meer iets voor de lezer om in te beelden.
Ook speelt het verhaal zich erg snel af, er is weinig tijd tussen het begin van rupsjes leven en het moment waarop hij een cocon vormt. Dit alles kon volgens mij wel wat langzamer gebeuren. Ook het introduceren van side-characters had ook leuk zijn geweest.
Maar toch vind ik dit een mooi verhaal omdat het laat zien dat het niet uitmaakt hoe je je op het moment voelt omdat er altijd betere dagen komen als je gewoon genoeg geduld hebt. Ook kan je het interpreteren als een verhaal dat onze kapitalistische samenleving weergeeft omdat het een rupsje laat zien dat nooit genoeg krijgt. Rupsje kun je dus ook zien als een miljarden bedrijf dat maar nooit genoeg geld kan krijgen. Ook het uiteindelijk evolueren van rupsje laat zien dat als deze bedrijven blijven groeien ze uiteindelijk niet meer te stoppen zijn. Maar dat is iets voor de lezer om te bedenken.
Over het algemeen vind ik dit een leuk maar vooral ook heel leerzaam. Ik weet nu dat mijn huidige zelf nooit mijn beste zelf is, en dat ik altijd zal blijven groeien. En dat ook al het nu regent, de zon later wel schijnt. Dankzij dit boek weet ik ook waarom rupsen metamorfose ondergaan. Dus daarom raad ik dit boek erg veel aan voor jonge lezers zoals ik.
Rupsje zelf is een Round character en het hele boek gaat over rupsjes ontwikkeling als persoon. Alleen er is helaas geen enkel ander persoon of dier in het boek anders dan rupsje zelf.
Het boek heeft een auctoriaal vertelperspectief waardoor we weten dat rupsje zelf niet weet waarom hij eigenlijk eet. Hij doet het maar, het is geschreven in zijn DNA.
Rupsje nooit genoeg is een mooi prentenboek met tekeningen van Eric Carle zelf. Eric Carle had voor rupsje nooitgenoeg ook al ervaring met het maken van tekeningen, dat deed hij bijvoorbeeld voor Bill Martin JR. Wanneer het verhaal plaatsvind is moeilijk te vinden dus het is meer iets voor de lezer om in te beelden.
Ook speelt het verhaal zich erg snel af, er is weinig tijd tussen het begin van rupsjes leven en het moment waarop hij een cocon vormt. Dit alles kon volgens mij wel wat langzamer gebeuren. Ook het introduceren van side-characters had ook leuk zijn geweest.
Maar toch vind ik dit een mooi verhaal omdat het laat zien dat het niet uitmaakt hoe je je op het moment voelt omdat er altijd betere dagen komen als je gewoon genoeg geduld hebt. Ook kan je het interpreteren als een verhaal dat onze kapitalistische samenleving weergeeft omdat het een rupsje laat zien dat nooit genoeg krijgt. Rupsje kun je dus ook zien als een miljarden bedrijf dat maar nooit genoeg geld kan krijgen. Ook het uiteindelijk evolueren van rupsje laat zien dat als deze bedrijven blijven groeien ze uiteindelijk niet meer te stoppen zijn. Maar dat is iets voor de lezer om te bedenken.
Over het algemeen vind ik dit een leuk maar vooral ook heel leerzaam. Ik weet nu dat mijn huidige zelf nooit mijn beste zelf is, en dat ik altijd zal blijven groeien. En dat ook al het nu regent, de zon later wel schijnt. Dankzij dit boek weet ik ook waarom rupsen metamorfose ondergaan. Dus daarom raad ik dit boek erg veel aan voor jonge lezers zoals ik.
1
Reageer op deze recensie