Lezersrecensie
Meeslepend zombieverhaal met vaderliefde.
Dolers is het eerste deel van een trilogie en is eigenlijk een zeer luguber boek. Het is echt een aanrader voor de liefhebbers van horror of specifiek voor liefhebbers van zombieverhalen. Dolers is een goed en spannend verhaal. Het verhaal begint met een spannende proloog waarmee je direct in het verhaal zit. De auteur, Mark van Dijk, weet de pandemie heel goed neer te schrijven en tijdens het verhaal heeft hij natuurlijk uitgebreid oog voor de zombies maar ook voor de omgeving, levendigheid, beeldend en gedetailleerd,... Een fijne schrijfstijl met vaart maar eigenlijk ook heel luguber en heel veel bloed die het juist heel spannend maakt. De schrijver maakt het soms wat luchtiger met wat humor.
De personages zijn ook heel bijzonder en met detail beschreven. Max is een onzekere man, maar heel lief voor zijn dochters en de vaderliefde is de rode draad in het zombieverhaal. Hij komt helaas steeds terecht in een moeilijk positie en daarvoor krijgt hij gelukkig hulp van Aimée. Samen vullen ze elkaar mooi aan en kunnen ze goed overleven.
Een zombieverhaal op zich zou ik waarschijnlijk niet zo leuk vinden, maar de schrijver heeft er goed aangedaan om er ook een “echt” verhaal (Max is een man van vlees en bloed en is niet perfect en is zeker geen superheld maar probeert er wel het beste van te maken) in te verwerken want zo leef je mee met vader Max en wordt je af en toe op het verkeerde been gezet. De spanning bleef hoog en ik kijk al uit naar het vervolgverhaal en een verfilming zou ook kunnen, maar dan zou ik niet durven kijken. Het leesplezier voor mij kan nog stijgen als de auteur bepaalde zinnen korter of gemakkelijker zou maken, het mindert voor mij wel het plezier.
De personages zijn ook heel bijzonder en met detail beschreven. Max is een onzekere man, maar heel lief voor zijn dochters en de vaderliefde is de rode draad in het zombieverhaal. Hij komt helaas steeds terecht in een moeilijk positie en daarvoor krijgt hij gelukkig hulp van Aimée. Samen vullen ze elkaar mooi aan en kunnen ze goed overleven.
Een zombieverhaal op zich zou ik waarschijnlijk niet zo leuk vinden, maar de schrijver heeft er goed aangedaan om er ook een “echt” verhaal (Max is een man van vlees en bloed en is niet perfect en is zeker geen superheld maar probeert er wel het beste van te maken) in te verwerken want zo leef je mee met vader Max en wordt je af en toe op het verkeerde been gezet. De spanning bleef hoog en ik kijk al uit naar het vervolgverhaal en een verfilming zou ook kunnen, maar dan zou ik niet durven kijken. Het leesplezier voor mij kan nog stijgen als de auteur bepaalde zinnen korter of gemakkelijker zou maken, het mindert voor mij wel het plezier.
1
Reageer op deze recensie