Emotioneel, aangrijpend, oprecht, tragisch maar vooral krachtig…..

Recensie Als scheuren in de aarde - Clare Leslie Hall

Flaptekst:

Dorset, 1968. Beth leidt een rustig en gelukkig leven met haar man Frank op hun schilderachtige schapenboerderij op het Engelse platteland. Maar alles verandert wanneer Gabriel Wolfe, de upperclass jongen met wie ze als 17-jarige een intense zomer beleefde, ineens het dorp binnenwandelt. Hij brengt zijn jonge zoon Leo mee, die Beth herinnert aan het zoontje dat zij en Frank een paar jaar geleden zijn verloren.

Ondanks de waarschuwingen van haar omgeving, zoekt Beth toenadering tot Gabriel en Leo. Hun levens raken vervlochten, wat spanningen in het dorp en in haar huwelijk veroorzaakt, met een moord als gevolg.

Het verhaal speelt zich af in het ‘Vroeger” van 1955 en in de huidige tijd (van het verhaal) in 1968. Je leest vanuit het perspectief van Beth. Het boek is verdeeld in grote hoofdstukken waarin verteld wordt over een personage maar altijd vanuit Beths perspectief.

De hoofdstukken zijn kort en lezen heerlijk weg. Ik wilde daardoor steeds meer lezen en kon het verhaal niet makkelijk wegleggen.
De schrijfstijl van Clare Leslie Hall is beschrijvend , de hoofdpersonages zijn goed uitgewerkt.

Het is moeilijk partij te trekken voor iemand. Iedereen heeft goede bedoelingen en ze leiden het leven dat ze misschien liever niet gekozen hadden. Ieder bewandelt hun eigen pad, dat uiteindelijk samensmelt tot één groot pad waarvan je weet dat dat niet goed af gaat lopen.

Het verhaal is emotioneel, aangrijpend, oprecht, tragisch maar vooral krachtig. Ik werd meegesleept, voelde het verlangen, de spijt en de aantrekkingskracht van een eerste liefde.
Het verhaal ontvouwt zich op een dusdanige manier waardoor ik tot op het einde toe twijfelde over alles wat ik dacht te weten.

Dit is nou zo’n verhaal dat je graag verfilmd zou zien worden.