Lezersrecensie
IJzersterke debuutroman over leven en dood maar ook over hoop en liefde
"Er is liefde na de dood" van Sarah Adler neemt je mee in de menselijke emoties en de vragen over leven, dood en de dingen die ons verbinden.
Flaptekst:
Millie heeft een missie. Toen ze haar bejaarde beste vriendin beloofde dat ze haar zou herenigen met de vrouw op wie ze bijna tachtig jaar geleden verliefd werd, had ze nooit gedacht dat dat zou betekenen dat ze van Washington D.C. naar Key West zou reizen met drie eetlepels as van mevrouw Nash in haar rugzak. Maar Millie is vastbesloten om haar vriendin een symbolisch lang en gelukkig leven te geven, voordat het (echt) te laat is - en hopelijk kan ze zichzelf overtuigen van de blijvende kracht van de liefde.
Ze had alleen geen levende reisgenoot verwacht. Nadat door een computerstoring hun vlucht is geannuleerd, moet Millie meerijden met Hollis Hollenbeck, een eveneens gestrande kennis. Hollis gelooft zéker niet in lang en gelukkig - symbolisch of anderszins - en maakt duidelijk dat hij zich niet kan voorstellen dat Millies plan goed afloopt.
Maar terwijl ze te maken krijgen met vreemde bed-and-breakfasts, dorpsfeesten en herten met een doodswens, begint Millie te vermoeden dat haar onwillige reispartner haar gezelschap misschien leuker vindt dan hij laat merken. Want voor iemand die zogenaamd haar mening over romantiek niet deelt, is Hollis wel erg geïnteresseerd in de succesvolle afloop van hun reis. En hoe dichter ze bij hun bestemming komen, hoe meer Millie moet toegeven dat deze reis misschien niet alleen over het liefdesverhaal van mevrouw Nash gaat, maar ook over dat van haarzelf.
Het boek beschrijft de emoties die gepaard gaan met rouw, maar geeft ook een fijne boodschap over de kracht van hoop en liefde.
Het thema van dit boek richt zich op verlies, herstel, en de zoektocht naar betekenis in het leven na een tragisch verlies.
Je leest het verhaal vanuit het perspectief van Millie maar door de mooie gesprekken met Hollis leer je ook zijn karakter goed kennen. Daarnaast loopt ook de verhaallijn van Rose en Elsie. Helemaal niet storend, het is juist mooi in elkaar verweven waardoor je het boek maar met moeite weg kunt leggen.
Adler gebruikt rijke, beeldende taal om de personages tot leven te brengen. Het leest daarom heel vlot en fijn weg.
De dialogen zijn natuurlijk en treffend, wat er voor zorgt dat je het gevoel hebt soms op de achterbank van de auto te zitten. Je lacht en huilt mee met de personages en hun ervaringen.
Conclusie
Sarah Adler heeft met "Er is liefde na de dood" een ijzersterke, ontroerende debuutroman geschreven over leven, dood maar ook over hoop en liefde.
Dit is zo’n boek dat je graag nog een keer wil lezen.
Dank je wel Aprilbooks voor het vooruit mogen lezen van dit geweldige boek!
Flaptekst:
Millie heeft een missie. Toen ze haar bejaarde beste vriendin beloofde dat ze haar zou herenigen met de vrouw op wie ze bijna tachtig jaar geleden verliefd werd, had ze nooit gedacht dat dat zou betekenen dat ze van Washington D.C. naar Key West zou reizen met drie eetlepels as van mevrouw Nash in haar rugzak. Maar Millie is vastbesloten om haar vriendin een symbolisch lang en gelukkig leven te geven, voordat het (echt) te laat is - en hopelijk kan ze zichzelf overtuigen van de blijvende kracht van de liefde.
Ze had alleen geen levende reisgenoot verwacht. Nadat door een computerstoring hun vlucht is geannuleerd, moet Millie meerijden met Hollis Hollenbeck, een eveneens gestrande kennis. Hollis gelooft zéker niet in lang en gelukkig - symbolisch of anderszins - en maakt duidelijk dat hij zich niet kan voorstellen dat Millies plan goed afloopt.
Maar terwijl ze te maken krijgen met vreemde bed-and-breakfasts, dorpsfeesten en herten met een doodswens, begint Millie te vermoeden dat haar onwillige reispartner haar gezelschap misschien leuker vindt dan hij laat merken. Want voor iemand die zogenaamd haar mening over romantiek niet deelt, is Hollis wel erg geïnteresseerd in de succesvolle afloop van hun reis. En hoe dichter ze bij hun bestemming komen, hoe meer Millie moet toegeven dat deze reis misschien niet alleen over het liefdesverhaal van mevrouw Nash gaat, maar ook over dat van haarzelf.
Het boek beschrijft de emoties die gepaard gaan met rouw, maar geeft ook een fijne boodschap over de kracht van hoop en liefde.
Het thema van dit boek richt zich op verlies, herstel, en de zoektocht naar betekenis in het leven na een tragisch verlies.
Je leest het verhaal vanuit het perspectief van Millie maar door de mooie gesprekken met Hollis leer je ook zijn karakter goed kennen. Daarnaast loopt ook de verhaallijn van Rose en Elsie. Helemaal niet storend, het is juist mooi in elkaar verweven waardoor je het boek maar met moeite weg kunt leggen.
Adler gebruikt rijke, beeldende taal om de personages tot leven te brengen. Het leest daarom heel vlot en fijn weg.
De dialogen zijn natuurlijk en treffend, wat er voor zorgt dat je het gevoel hebt soms op de achterbank van de auto te zitten. Je lacht en huilt mee met de personages en hun ervaringen.
Conclusie
Sarah Adler heeft met "Er is liefde na de dood" een ijzersterke, ontroerende debuutroman geschreven over leven, dood maar ook over hoop en liefde.
Dit is zo’n boek dat je graag nog een keer wil lezen.
Dank je wel Aprilbooks voor het vooruit mogen lezen van dit geweldige boek!
1
Reageer op deze recensie