Ierse magie in het echte leven

"Zij die niet in magie geloven zullen het nooit vinden"

Op de cover van dit boek staat "Ook gewone mensen hebben buitengewone verhalen te vertellen" en dat is een treffende samenvatting van het verhaal. Twee vrouwen, 100 jaar tussen hen, verbonden door een dagboek.

Het verhaal wisselt tussen twee tijdlijnen en tussen Anna, een boerendochter in 1910 en Sarah, een Amerikaanse in 2010 die na een scheiding spontaan naar Ierland vliegt.
De wisselingen zijn op zo'n manier geschreven dat je als lezer nieuwsgierig wordt naar waar het het verhaal heen gaat. In beide tijdlijnen lees je hoe verweven de Ierse folklore en geloof in het feeënvolk is met de cultuur. Een stukje magie in het dagelijks leven dat niet altijd loopt zoals je zelf gepland hebt.
De beschrijvingen van het landschap en de sfeer nemen je mee naar Ierland en dat smaakt naar meer.

Zowel Anna als Sarah hebben iets tragisch meegemaakt wat hun keuzes blijft beïnvloeden. Wat in De verhalenverzamelaar heel mooi beschreven wordt is hoe verschillend omgegaan wordt met verdriet en rouw en dat niet elk verhaal een "happy end" zal hebben. Althans, niet het einde dat je zou willen, maar wel een realistische. Net als in het echte leven.
Sarah vindt onverwacht de troost die ze nodig heeft om verder te kunnen in het dagboek van een jonge vrouw die 100 jaar voor haar geleefd heeft. Of je dat magie noemt, toeval of goddelijke interventie is aan jou als lezer om in te vullen.