Lezersrecensie
Liefde vinden na de dood
"Het moeilijkste aan iemand verliezen, is dat je ook jezelf kwijtraakt"
Dit boek staat vol prachtige zinnen en ik heb eindeloos geannoteerd. Verlies en rouw beschrijven op een manier die zo treffend is, is een kunst. Het is als dual POV geschreven waardoor het je als lezer het gevoel geeft met beide hoofdpersonages mee te liften op hun stormachtige relatie. Op momenten was het voorspelbaar, maar persoonlijk vond ik dat niet storend. Tot het laatste deel van het verhaal......
Het is het verhaal van Tristan die na het verlies van zijn vrouw en zoon verdoofd en boos door het leven gaat.
Het is het verhaal van Elizabeth die na het verlies van haar man overeind moet blijven voor haar dochter.
Ze wonen naast elkaar maar ontmoeten elkaar voor het eerst als Elizabeth per ongeluk de hond van Tristan aanrijdt. (De hond is oke) Tristan is een man die niemand meer toelaat en iedereen met zijn gedrag ver op afstand houd. Hij is de "freak" van het dorp waar ouders hun kinderen voor waarschuwen en dorpsbewoners met een boog omheen lopen.
Elizabeth herkent echter meteen iets in zijn blik, iets wat ze in haar eigen blik terugziet. Na een moeizame start beginnen ze een relatie die vooral gericht is op het in stand houden van de herinnering aan hun overleden partners. Ze vinden troost bij elkaar en rapen elkaars gebroken harten en zielen bij elkaar en bouwen elkaar langzaam weer op.
Waar ze eerst een ander gezicht zagen als ze naar elkaar keken en een ander lichaam voelden als ze elkaar aanraken veranderd dat gezicht en dat lichaam in dat van Tristan en Elizabeth.
Dan komt Elizabeth iets te weten wat hun voorzichtig opgebouwde droom in gevaar dreigt te brengen. Kunnen ze nog samen verder als Tristan achter de waarheid komt?
Ik heb zakdoekjes nodig gehad bij het lezen van dit verhaal. De rauwe gevoelens, prachtige zinnen en gebroken personages maakten het lezen van dit verhaal een achtbaan van emoties. Tot aan zeker 80% van het verhaal ging het richting de 4,5 tot 5 sterren. Maar.... de laatste 20% waren er plotwendingen die niet pasten bij de sfeer van de rest. We gaan van een emotioneel beladen verhaal naar misdaad thrillers achtig taferelen. Het leek alsof de auteur niet wist hoe het af moest lopen en daardoor een paar zijsprongen maakte. Die zijsprongen zorgden helaas voor een verwarrend einde. Ik raad het verhaal zeker aan als je een intens liefdesverhaal wilt lezen dat je continue naar zakdoekjes laat zoeken, een verhaal met prachtige zinnen en woordgebruik en dat uiteindelijk (ondanks de gekke zijsprongen) goed afloopt. Een 4 ster read voor mij.
Dit boek staat vol prachtige zinnen en ik heb eindeloos geannoteerd. Verlies en rouw beschrijven op een manier die zo treffend is, is een kunst. Het is als dual POV geschreven waardoor het je als lezer het gevoel geeft met beide hoofdpersonages mee te liften op hun stormachtige relatie. Op momenten was het voorspelbaar, maar persoonlijk vond ik dat niet storend. Tot het laatste deel van het verhaal......
Het is het verhaal van Tristan die na het verlies van zijn vrouw en zoon verdoofd en boos door het leven gaat.
Het is het verhaal van Elizabeth die na het verlies van haar man overeind moet blijven voor haar dochter.
Ze wonen naast elkaar maar ontmoeten elkaar voor het eerst als Elizabeth per ongeluk de hond van Tristan aanrijdt. (De hond is oke) Tristan is een man die niemand meer toelaat en iedereen met zijn gedrag ver op afstand houd. Hij is de "freak" van het dorp waar ouders hun kinderen voor waarschuwen en dorpsbewoners met een boog omheen lopen.
Elizabeth herkent echter meteen iets in zijn blik, iets wat ze in haar eigen blik terugziet. Na een moeizame start beginnen ze een relatie die vooral gericht is op het in stand houden van de herinnering aan hun overleden partners. Ze vinden troost bij elkaar en rapen elkaars gebroken harten en zielen bij elkaar en bouwen elkaar langzaam weer op.
Waar ze eerst een ander gezicht zagen als ze naar elkaar keken en een ander lichaam voelden als ze elkaar aanraken veranderd dat gezicht en dat lichaam in dat van Tristan en Elizabeth.
Dan komt Elizabeth iets te weten wat hun voorzichtig opgebouwde droom in gevaar dreigt te brengen. Kunnen ze nog samen verder als Tristan achter de waarheid komt?
Ik heb zakdoekjes nodig gehad bij het lezen van dit verhaal. De rauwe gevoelens, prachtige zinnen en gebroken personages maakten het lezen van dit verhaal een achtbaan van emoties. Tot aan zeker 80% van het verhaal ging het richting de 4,5 tot 5 sterren. Maar.... de laatste 20% waren er plotwendingen die niet pasten bij de sfeer van de rest. We gaan van een emotioneel beladen verhaal naar misdaad thrillers achtig taferelen. Het leek alsof de auteur niet wist hoe het af moest lopen en daardoor een paar zijsprongen maakte. Die zijsprongen zorgden helaas voor een verwarrend einde. Ik raad het verhaal zeker aan als je een intens liefdesverhaal wilt lezen dat je continue naar zakdoekjes laat zoeken, een verhaal met prachtige zinnen en woordgebruik en dat uiteindelijk (ondanks de gekke zijsprongen) goed afloopt. Een 4 ster read voor mij.
1
Reageer op deze recensie
