Onsympathieke personages en absurd plot

Agatha Christie leeft al tijden niet meer, maar toch leeft Hercule Poirot voort. Dit is dankzij Sophie Hannah, die de avonturen van de eigenzinnige detective schrijft. De Britse schrijfster vindt dit soort personages het leukst, is wat ze weleens tijdens interviews heeft gezegd. Imperfectie maakt immers interessant en perfecte personages zijn saai, aldus Hannah. Ook in haar stand-alones gaat ze voor personages die wrijving veroorzaken, zo ook in haar nieuwste thriller Beste vrienden.

De titel zegt het al: in deze thrillers zijn duo’s het slachtoffer. Twee setjes beste vrienden worden dood aangetroffen. Allemaal hadden ze iets gemeen: ze hadden kort voor hun dood een wit boekje met slechts één citaat erin ontvangen. De politie zet snel een grootschalig onderzoek op touw, maar ze zijn niet de enige. Ook blogger en extreem-feministe schenkt veel aandacht aan de seriemoordenaar, die ‘Billy Bestevriend’ wordt genoemd.

Op zich is het in thrillers fijn om wisselende perspectieven te hebben, want de spanning wordt op die manier verhoogd. Hannah heeft er echter voor gekozen om vrij veel rechercheurs en inspecteurs aan bod te laten komen en veel van hen een naam met een S te geven, waardoor je goed op moet letten om te onthouden wie wie is. Er is een Sondra, Sam, Simon, Seller, Sneeuwman… Sneeuwman is overigens een bijnaam die de ene agent voor een andere heeft. Niemand mag elkaar namelijk.

Hannah vindt, zoals eerder gezegd, imperfecte personages interessant. Misschien dat ze daarom werkelijk ieder personage onsympathiek heeft gemaakt. Ze schoppen stuk voor stuk om zich heen en laten geen kans ongelegen rotopmerkingen naar elkaars hoofd te slingeren. Dat de comedian heel het boek gevaar loopt, zorgt daardoor niet echt voor extra spanning: het moet je immers wel kunnen schelen of ze doodgaat of niet. Het is ook een bijzondere keuze om überhaupt voor een comedian te gaan. Zoals ze zelf in het boek schrijft, zijn de stukjes vanuit haar perspectief niet echt grappig.

Hannah heeft een fijne schrijfstijl waardoor Beste vrienden als een trein leest. Maar de plot… de plot zorgt ervoor dat de thriller een ster verliest. Het komt bijna over alsof Hannah de draak steekt met het hele thrillergenre door de motieven die ze heeft gepakt.

Leuk om te lezen? Jawel. Maar het kan niet de bedoeling zijn dat je meerdere malen hardop lacht vanwege de vreemde wendingen in het verhaal. Wil je kennismaken met de boeken van Hannah, dan is het wellicht verstandig niet met deze titel te beginnen.