Origineel concept, prima uitvoering met wat kanttekeningen

Als je een relatie hebt, heb je die meestal omdat je elkaar goed aanvult. In het geval van het echtpaar Marianne en Theo Hoogstraaten groeide dit uit tot een samenwerking op alle fronten. Marianne was in eerste instantie de grootste criticus van haar man, die al in de jaren tachtig zijn eerste boek schreef. Uiteindelijk pakte ook zij de pen op en werd ze co-auteur. Evenbeeld  is hun achtste literaire thriller.

In Evenbeeld  volgen we het verhaal van Marrit, die een grachtenpand aan de Keizersgracht in Amsterdam erft van haar oom. Met het pand komt een flinke smak geld en een testament met een aantal voorwaarden; zo mag ze het huis alleen doorgeven aan haar kinderen en anders moet er een museum van gemaakt worden. Marrit had er geen idee van dat haar oom zo rijk was. Al snel komt ze erachter dat de rijkdom niet zomaar aan is komen waaien en dat ze nu misschien zelf wel in de problemen zit.

Ondertussen gaat de thriller ook over een jonge vrouw in 1628, die vanwege een buitenhuwelijkse zwangerschap door haar minnaar op een VOC-schip naar Batavia gezet wordt. Tijdens de zware stormen op zee wordt haar zoontje Lucas geboren. Als het schip strandt op een koraalrif, moeten honderden opvarenden maanden zien te overleven op enkele kleine eilanden. Maar wat als de verkeerde mensen de touwtjes in handen nemen en de honger en dorst overheersen?

Het concept van Evenbeeld  is interessant: een mix van verleden en heden die met elkaar samenhangen. Het verband ligt natuurlijk in het grachtenpand en de familielijn. Het verhaal over Marrit krijgt daardoor een extra dimensie. Dat je de helft van de tijd eerder een historische roman aan het lezen bent dan een literaire thriller, maakt daardoor niets uit. Daarentegen zijn de connecties tussen het historische deel en het heden soms wat te toevallig. Ken je het vervelende gevoel als er nog allerlei losse eindjes zijn als je een film af hebt gezien of een boek uit hebt gelezen? In dit boek lijkt het erop dat het echtpaar Hoogstraaten dit heeft proberen te voorkomen, maar daardoor worden alle eindjes net te netjes afgerond.

Een ander struikelpunt is het gedrag van Marrit. Ze is 25 jaar oud en woont bij haar moeder. Ze heeft een vriend die graag met haar wil samenwonen. En dan erft ze een pand van haar schijnbaar steenrijke oom. Vervolgens zet ze meteen bij de eerste ontmoeting met de vreemde mensen in haar nieuwe woning een grote mond op en wuift ze alle advies van haar moeder en vriend weg. En als jij plus de mensen om wie je geeft bedreigd worden, zou je dan de politie inschakelen of zelf op onderzoek uitgaan om erachter te komen wat er aan de hand is? Marrit doet het laatste - overigens met de goedkeuring van haar vriend. Waarom is dit koppel steeds achteraf bezorgd om elkaar?

Evenbeeld  leest vlot en heeft veel diversiteit dankzij de twee tijden waarin het boek zich afspeelt. Origineel concept, prima uitvoering met wat kanttekeningen. Fijne thriller voor op de bank tijdens de avonduurtjes!