Wat als je nergens veilig bent?

Uitzicht op het bos, de hond aan haar voeten en muziek die qua sfeer goed past bij wat ze schrijft. Zo ziet een schrijfdag van thrillerauteur Chantal van Mierlo eruit. En blijkbaar is dat een goede setting: haar eerste thriller De nummers werd genomineerd voor de Hebban Thriller Debuutprijs 2015 en inmiddels ligt haar tweede boek in de winkel: Het isolement.

Coco probeert te genieten van haar studententijd in Amsterdam. Ze woont midden in het centrum dankzij een vriendin in het buitenland en gaat regelmatig de hort op met beste vriendin Kim. Uitgaan is wat ze het liefst doet: dan vergeet ze even de wereld om zich heen en haar verdriet om haar moeder en gehandicapte broer Rocket.

De van oorsprong Roemeense Razvan merkt tijdens een van de avonden uit de dansende Coco op. Hij weet het direct: na zijn moeilijke jeugd wil hij terugkeren naar zijn vaderland - met Coco aan zijn zijde. Razvan wint zijn kost met internetcriminaliteit en besluit dat hij op die manier kan zorgen dat Coco de zijne wordt. Hij begint haar te stalken via haar laptop, zodat ze precies gaat en staat waar hij wil. Ze moet geïsoleerd worden, redeneert hij, want dan kan ze alleen nog maar naar hem keren voor hulp. Het duurt niet lang voordat ze geen idee meer heeft wie ze moet vertrouwen.

Van Mierlo heeft een interessant thema gekozen: stalking via internet. Ze heeft duidelijk haar research gedaan, waardoor je gelooft dat dit jou ook kan overkomen. Het isolement start direct met hoofdstukken vanuit Coco én Razvan. Een slimme keus, want wij weten hierdoor meer dan de hoofdpersoon en dat zorgt ervoor dat er een constant beklemmende sfeer gecreëerd wordt. Het verhaal komt verder vrij langzaam op gang, maar daar staat tegenover dat Van Mierlo de tijd neemt om haar personages goed uit te werken. Je kunt je vrij gemakkelijk met Coco identificeren en voelt de frustratie als Razvan zijn net begint te sluiten. Constant vraag je je af wat de volgende stap gaat zijn en hoe ze zich eruit gaat redden.

Tegelijk heeft Van Mierlo het zich wat lastig gemaakt door om en om hoofdstukken vanuit Coco en Razvan te schrijven. Je hebt daardoor snel het idee dat je een bepaalde kant op gestuurd wordt en dat maakt het minder spannend. Er worden duidelijk veel mannen geïntroduceerd om toch nog een beetje verwarring te zaaien, hoewel dat het geheel soms een beetje chaotisch maakt. Ook is het zonde dat er niet meer is gedaan met de vriendschap tussen Coco en Kim. Hier rammelt de geloofwaardigheid: zelfs als Coco zich door haar verleden moeilijk openstelt tegenover mensen, voelt het alsof Kim te makkelijk buiten spel is gezet om de hoofdpersoon verder te isoleren.

Beklemmend gevoel? Check. ‘Op het randje van je stoel’-spannend? Dat helaas iets minder. Toch is Het isolement zeker de moeite waard om te lezen. Het angstaanjagendste is dat het iedereen kan overkomen en dat zorgt ervoor dat je toch met een wat akelig gevoel het boek dichtslaat.