Hebban recensie
Niet Robothams beste. Een klein beetje voorspelbaar maar toch leest het weer lekker weg.
Boetedoening is alweer het zesde boek van de Australische thrillerschrijver Michael Robotham en ook nummer zes in een niet-vastomlijnde serie waarin eigenlijk alleen Vincent Ruiz, voormalig politie-inspecteur, een vast gegeven is.
In dit boek draait alles weer om de sympathieke psycholoog Joe O'Loughlin. Hij belandt weer eens in een achtbaan van onverwachte en met name onplezierige gebeurtenissen, terwijl hij een abonnement lijkt te hebben op het maken van verkeerde keuzes.
Wanneer Sienna, het beste vriendinnetje van zijn dochter, als hoofdverdachte voor de brute moord op haar vader wordt gezien, staat Joe haar met man en macht bij om haar onschuld te kunnen bewijzen. Hij roept hierbij de hulp in van zijn trouwe kameraad Ruiz, maar naarmate hun clandestiene onderzoek vordert, raakt de psycholoog al snel zelf ook in diepe problemen. Joe gaat zonder dat goed te beseffen de strijd aan met een zeer gevaarlijke vijand, maar bovenal vecht hij tegen zichzelf en de ziekte Parkinson die zich steeds vaker en heftiger in zijn lijf manifesteert.
Robotham laat weer de nodige (oude) bekenden opdraven en ook het onderwerp - kindermisbruik - is niet mis. Toch duurt het allemaal vrij lang voordat het verhaal op stoom komt. Pas over de helft stijgt Boetedoening langzaam maar zeker boven de middelmaat uit met een goede mix van spanning en actie en een doelgerichte aanslag op de menselijke moraal.
Boetedoening is niet Robothams beste. Het is allemaal een klein beetje voorspelbaar, de plot niet helemaal waterdicht en het verhaal niet altijd even geloofwaardig, maar toch leest het weer lekker weg. Hij geeft je het gevoel alsof je dichtbij bent. De kracht van dit boek zit 'm daarom vooral in de menselijkheid en kwetsbaarheid van hoofdpersoon Joe. De manier zoals hij blijft vasthouden aan een reeds verloren huwelijk, zijn onmogelijke strijd tegen de ziekte die hem steeds vaker nekt en zijn tomeloze doorzettingsvermogen om de waarheid te laten zegevieren. Verplichte kost voor de fans van Michael Robotham en zijn personages Joe O'Loughlin en Vincent Ruiz. Voor anderen is het verstandiger om terug te grijpen naar een van zijn eerdere boeken.
In dit boek draait alles weer om de sympathieke psycholoog Joe O'Loughlin. Hij belandt weer eens in een achtbaan van onverwachte en met name onplezierige gebeurtenissen, terwijl hij een abonnement lijkt te hebben op het maken van verkeerde keuzes.
Wanneer Sienna, het beste vriendinnetje van zijn dochter, als hoofdverdachte voor de brute moord op haar vader wordt gezien, staat Joe haar met man en macht bij om haar onschuld te kunnen bewijzen. Hij roept hierbij de hulp in van zijn trouwe kameraad Ruiz, maar naarmate hun clandestiene onderzoek vordert, raakt de psycholoog al snel zelf ook in diepe problemen. Joe gaat zonder dat goed te beseffen de strijd aan met een zeer gevaarlijke vijand, maar bovenal vecht hij tegen zichzelf en de ziekte Parkinson die zich steeds vaker en heftiger in zijn lijf manifesteert.
Robotham laat weer de nodige (oude) bekenden opdraven en ook het onderwerp - kindermisbruik - is niet mis. Toch duurt het allemaal vrij lang voordat het verhaal op stoom komt. Pas over de helft stijgt Boetedoening langzaam maar zeker boven de middelmaat uit met een goede mix van spanning en actie en een doelgerichte aanslag op de menselijke moraal.
Boetedoening is niet Robothams beste. Het is allemaal een klein beetje voorspelbaar, de plot niet helemaal waterdicht en het verhaal niet altijd even geloofwaardig, maar toch leest het weer lekker weg. Hij geeft je het gevoel alsof je dichtbij bent. De kracht van dit boek zit 'm daarom vooral in de menselijkheid en kwetsbaarheid van hoofdpersoon Joe. De manier zoals hij blijft vasthouden aan een reeds verloren huwelijk, zijn onmogelijke strijd tegen de ziekte die hem steeds vaker nekt en zijn tomeloze doorzettingsvermogen om de waarheid te laten zegevieren. Verplichte kost voor de fans van Michael Robotham en zijn personages Joe O'Loughlin en Vincent Ruiz. Voor anderen is het verstandiger om terug te grijpen naar een van zijn eerdere boeken.
1
Reageer op deze recensie