Over Den Tex' schrijfstijl niets dan lof

Drievoudig Gouden Strop-winnaar Charles den Tex heeft veel te danken aan die prijs voor de beste Nederlandstalige misdaadroman. Bij zijn tweede bekroning kreeg hij de wind pas echt in de zeilen. De Macht van meneer Miller werd ruim zeven maanden na verschijning alsnog een echte bestseller. Het werd onbedoeld het begin van een serie van drie actiethrillers met zijn alter ego Michael Bellicher in de hoofdrol. Hij mocht het geschenkboekje voor de Maand van het Spannende Boek schrijven, er kwam een televisieserie (VPRO) en er wordt op dit moment gewerkt aan een verfilming van CEL, de tweede Bellicher. Na nummer drie, Wachtwoord, besloot Den Tex de geplaagde adviseur voorlopig even in de ijskast te zetten. Anderhalf jaar later is er dan De vriend, een op zichzelf staande thriller.

Het verhaal begint, zoals vaker bij Den Tex, heel klein. In een “taphok”, een ruimte waar de recherche haar afluisterpraktijken uitvoert, wordt een groepje Kroatische mannen afgeluisterd. Ze worden ervan verdacht een aanslag te beramen in Nederland, maar de afluisterunit heeft geen idee waarom, wat en waar. Emma is tolk en werkt voor de Amsterdamse recherche. Zij vertaalt de gesprekken die worden opgevangen. Emma krijgt de schrik van haar leven als een vierde Kroaat zich bij het gezelschap voegt en ze de stem herkent van haar eigen geliefde. Terwijl ze uit elkaar gescheurd wordt door twijfels, besluit ze nog even niets tegen haar collega’'s te zeggen. Emma ontdekt echter al snel dat het lijntje tussen afluisteren en afgeluisterd worden ultradun is en dat “de systemen” twee kanten op kunnen werken. Ondertussen werkt hotelconciërge Titus, samen met een bevriende computernerd, aan de perfecte misdaad om ongemerkt veel geld te kunnen verduisteren van de hotelketen. Maar door een toevallige loop van omstandigheden raakt ook Titus zeer ongewild verzeild in het politieonderzoek naar de Kroaten. Op de achtergrond van dit alles is er een groter complot gaande dat ervoor moet zorgen dat de veiligheid in Nederland nooit meer hetzelfde zal zijn.

Charles den Tex heeft een unieke status in het Nederlandse thrillerlandschap. Hij schrijft actiethrillers, maar van het intelligente soort. Daar zijn er niet zoveel van. Zijn boodschap is helder: “Kijk uit voor de systemen!” Ook in De vriend adresseert hij op een bijzondere manier technologische ontwikkelingen die net zo eenvoudig vóór als tegen de hoofdpersoon (en de lezer) kunnen werken. Het kleine verhaal waarin de dilemma'’s van Emma centraal staan wordt plotsklaps onderdeel van een groot – en toch geloofwaardig – complot, waarin het populistische rechtse gedachtegoed verweven zit. Knap, want Den Tex weet alle clichématigheden aardig te omzeilen. De personages blijven voor mijn gevoel wel wat te afstandelijk. Ik miste een beetje het type Bellicher dat je uiteindelijk voor zich weet te winnen. De ritmiek van de plot zorgt er echter voor dat je daar niet te lang bij stil hoeft te staan. Over zijn schrijfstijl niets dan lof. Den Tex behoort niet voor niets al jaren tot de beste misdaadauteurs van ons land. De vriend hoort linea recta op de shortlist voor nog een Gouden Strop terecht te komen.