'Getuige' is de overtreffende trap van spanning

Een van de opvallendste debuten van 2010 was Hypnose van Lars Kepler, in Nederland gebracht door uitgeverij Cargo. De uitgever pitchte het als “Nicci French meets Stieg Larsson”, waarschijnlijk vooral door het feit dat achter het pseudoniem Lars Kepler een Zweeds echtpaar zit verscholen: Alexandra Coelho en Alexander Ahndoril. Het boek werd overladen met enthousiasme. En waar is waar: Hypnose is een sterk debuut en werd, niet onbelangrijk, een 'instant succes'.

Toch heb ik Hypnose als een echt debuut ervaren. Veel verhaallijnen, een tikje ongeloofwaardig soms, misschien ietsje te lang en met iets te veel open eindjes. Maar ondanks dat hoorde Hypnose thuis in het rijtje van de meest veelbelovende debuten en werd het terecht genomineerd voor een Crimezone Award. In 2011 verscheen het tweede deel met inspecteur Joona Linna in de hoofdrol. De eerlijkheid gebiedt mij direct te zeggen dat ik Contract aan mij voorbij heb laten gaan, zonder echt aanwijsbare redenen. Hype-moe? Bang voor een teleurstelling? Of gewoon andere prioriteiten? Geen idee. Maar met het auteursbezoek op stapel kwam de derde Kepler met stip op mijn stapel met nog te lezen boeken terecht.

Ook in Getuige is de hoofdrol weggelegd voor Joona, hoewel hij, hangende een intern onderzoek naar zijn functioneren, slechts als waarnemer betrokken is bij het onderzoek naar een brute dubbele moord in een meisjesinternaat. Een van de meisjes wordt dood aangetroffen in haar bed met beide handen voor haar gezicht. Haar schedel is met buitensporig geweld verbrijzeld. Het tweede slachtoffer is de begeleidster van de nachtdienst. Zij wordt ook teruggevonden met een ingeslagen schedel. Er is meteen een duidelijke verdachte: in de kamer van Vicky, een nieuwkomer in het internaat, treft de politie het moordwapen aan. Van Vicky zelf ontbreekt elk spoor.

Hoewel Joona’s aanwezigheid duidelijk niet door iedereen wordt gewaardeerd en getolereerd, en hij geen actieve rol heeft bij het onderzoek naar de moord, is zijn eigengereide speurwerk het belangrijkste draadje in het verhaal. Kepler heeft in de meer dan 500 pagina's die het boek telt weer de nodige kluwens garen uitgerold om de meepuzzelende lezer met regelmaat op het verkeerde been te zetten, en zelfs een klein beetje in verwarring te brengen. Als alle personen op de loonlijst zouden staan, zou Kepler met dit boek regelrecht op een faillissement afstevenen. Aan personages, plotjes en subplotjes geen gebrek, en misschien had er nog een klein beetje meer geschrapt kunnen worden, maar in zijn totaliteit is Getuige een bijzonder goed geconstrueerde thriller en bovendien ook nog eens nagelbijtend spannend!

De auteurs hebben sinds Hypnose een sterke ontwikkeling doorgemaakt. Ook in Getuige zijn de open eindjes niet op één hand te tellen, maar de meeste hebben een doel en zijn daardoor minder storend. Dat het driedubbel gelaagde verhaal zeer knap in elkaar steekt, besef je eigenlijk pas bij de ontknoping. Tot en met de allerlaatste pagina wordt de lezer getrakteerd op de overtreffende trap van spanning.

Inspecteur Joona Linna is misschien wel een van de meest mysterieuze hoofdpersonages die het hedendaagse thrillerlandschap rijk is, en ook nu zijn er voldoende zaadjes geplant voor een onontbeerlijk vervolg.

Hun tweede, Contract, heeft in de rebound alsnog mijn stapel met nog te lezen boeken bereikt. En misschien is dat wel het grootste compliment voor Lars Kepler.