Het idee op zich is uitermate boeiend
In Het fatale zwijgen volgen we in de ik-figuur Duane Fitzgerald die een teruggetrokken bestaan leidt in een Iers dorpje. Hij is het resultaat van een experiment van het Amerikaanse leger en bestaat voor de helft uit technologisch vernuft à la de man van 6 miljoen. Het enige probleem van deze supersonische soldaat is dat hij afhankelijk is van speciaal geprepareerd voedsel. Wanneer dat niet meer tijdig arriveert, en hij achtervolgd wordt door een mysterieus heerschap, beseft Duane dat er aan zijn rustige leventje een einde is gekomen. Hij ontdekt de waarheid over zijn selectie, het project Steel Man waaraan hij meedeed en de werkelijke reden van de komst van een groot aantal geheim agenten naar het Ierse plaatsje.
Noemde ik al het gemis van een stevige verhaallijn, ook de plot zelf is wat mager te noemen. Ondanks deze kritiek wil ik Het fatale zwijgen ook weer geen slecht boek noemen. Het idee op zich is uitermate boeiend. De creativiteit van de auteur spettert van het papier en een aantal verhaalelementen zijn erg goed gevonden. Op detailniveau is de Duitser erg geloofwaardig, maar over het geheel genomen komt Eschbach niet in de buurt van grootmeester Crichton. De behoefte van uitgevers om hun (debuut)auteurs steevast te willen vergelijken met het crème de la crème van het genre, blijft voor mij dan ook een raadsel. Een dergelijke belofte is niet alleen onnodig, maar vaak ook zeer irreëel en zal in veel gevallen uitmonden in een teleurstelling bij de lezer.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Sander (Hebban Crew)
Gesponsord
Onder leiding van miljonair Anne helpt Jessie in 1918 bij de Franse wederopbouw door kinderbibliotheken op te zetten in omgebouwde ambulances. Totdat ze op een dag spoorloos verdwijnt.
'Uniek aan Wondermond is de keuze van Goemans om een verwende, kortzichtige, mannelijke tiener als hoofdpersonage te nemen in een verhaal dat zo duidelijk stoelt op vrouwenstemmen en verborgen vrouwenleed.'
'Vanhauwaert weet een unieke literaire ervaring te creëren. De inhoud en vorm zijn zo met elkaar versmeed dat ze niet los van elkaar gezien kunnen worden,' zegt de vakjury over het debuut.
Een hartverwarmend verhaal over vasthouden en loslaten te midden van de storm, en een vriendschap die zelfs de diepste wonden heelt. Van de auteur van Onder de magnolia.
