Barclay scoort zijn eerste onvoldoende

Linwood Barclay's vijfde standalone thriller ligt in de winkel. Het ongeluk is de vertaling van het in 2011 verschenen The Accident. De Canadees kan inmiddels ook in ons land rekenen op een gestaag groeiend aantal fans. Niet zo gek, want Barclay's stijl is herkenbaar en hij beweegt zich in het — zoals de Amerikanen het graag noemen — domestic suspense subgenre. Vrij vertaald: 'dicht-bij-huisthrillers' oftewel 'het-zou-ook-jou-kunnen-gebeurenspanning' waarin Harlan Coben de standaard heeft bepaald.

Waar voormalig journalist Barclay in zijn voorgaande boek, Kijk niet weg, de malaise in de journalistiek een plek gaf, daar speelt de economische crisis in Het ongeluk nog een belangrijkere rol. Het instorten van de huizenmarkt, dreigende faillissementen en een snelgroeiende werkloosheid werken als katalysatoren voor ongelukkige keuzes en noodlottige gebeurtenissen. Daarover kan Glen Garber, hoofdrolspeler in Het ongeluk, meepraten. Zijn aannemersbedrijf staat op het punt om te vallen na een grote brand in een huis dat door Garbers bedrijf werd gebouwd. Hij overleefde de ramp zelf ternauwernood, maar als de verzekeraar blijft weigeren uit te keren is het alsnog einde verhaal voor Garber. Maar het wordt allemaal nog veel dramatischer voor de Garbers als Glens vrouw verongelukt en onderzoek uitwijst dat zij schuldig is aan het verkeersongeval waarbij nog twee anderen het leven lieten. Ze was onder invloed. Glen blijft achter met hun achtjarige dochtertje. In totale verbijstering en met een dreigende fikse schadeclaim van de nabestaanden van het ongeluk. Als de moeder van de beste vriendin van het meisje ook onder verdachte omstandigheden overlijdt, begint de speurtocht naar de waarheid pas goed.

Linwood Barclay heeft tot op de helft van het boek een heel aardig, maar ook geloofwaardig verhaal in de steigers gezet. Het concept, vrouw is dood en blijkt er een verborgen tweede leven op na te hebben gehouden, is natuurlijk niet heel erg vernieuwend, maar op een of andere manier blijft dat een fijne basis voor een thriller. Zijn tone of voice is prettig en er zit de nodige spanning en actie verweven in het verhaal, maar Barclay heeft geen gelukkige hand met het uitspelen van zijn kaarten.

Alle ingrediënten voor een topthriller zijn aanwezig, maar het lijkt er een klein beetje op dat Linwood Barclay geen vertrouwen had in het beproefde recept en is gaan experimenteren met de smaken. Het gewenste resultaat blijft echter uit. De meeste personages blijven of te vlak of worden te karikaturaal neergezet. De verschillende verhaallijnen raken nodeloos in elkaar verstrikt, waardoor het soms onbegrijpelijk is hoe de personages zich door het verhaal bewegen en welke rol ze erin spelen. Een paar stevige twists en versnellingen zorgen er voor dat je niet vroegtijdig afhaakt, maar als de uiteindelijke slechterik ook nog eens het spreekwoordelijke duveltje uit het doosje blijkt te zijn, is de teleurstelling na een hoopvolle start wel compleet.

Barclay scoort met Het ongeluk zijn eerste onvoldoende. Gelukkig liggen er nog drie nieuwere thrillers van hem te wachten op een vertaling. Hopelijk duurt het niet al te lang voordat De Boekerij hiermee komt om deze teleurstellende ervaring snel weg te poetsen.