Hebban recensie
Een zeer geslaagd vervolg
Dat voormalig ghostwriter Michael Robotham ook zelf in staat is om een verhaal te schrijven, bewees hij al met zijn debuutthriller De verdenking. Met dit boek trakteerde hij de lezers op een verrassend spannend en bij vlagen erg grappig verhaal, met zeer overtuigende hoofdpersonen. Naast psycholoog Joe McLaughlin, is inspecteur Ruiz daar één van. Beiden keren terug in het tweede boek van Robotham dat binnenkort verschijnt bij uitgeverij De Bezige Bij.
In Het verlies zijn de hoofdrollen echter omgedraaid. We volgen hier de beslommeringen van Ruiz die net weer bijkomt uit een coma. Niet alleen mist hij een stukje van zijn vinger, ook een heel stuk van zijn geheugen is hij kwijt geraakt. Nadat de arts hem vertelt dat hij ternauwernood uit het koude water is opgevist met een schotwond in zijn been, wil Ruiz koste wat het kost de waarheid achterhalen. Al gauw komt hij erachter dat het iets te maken moet hebben met de zoektocht naar Mickey Carlyle, een meisje waarvan iedereen denkt dat ze jaren geleden vermoord is. De gedreven inspecteur denkt echter dat het meisje nog steeds in leven is en ergens wordt vastgehouden. Geholpen door vriend en psycholoog Joe probeert Ruiz de gaten in zijn geheugen te vullen en het mysterie rond het vermiste meisje op te helderen.
Met Het verlies heeft Robotham een zeer geslaagd vervolg geschreven op De verdenking. Ik noem het vervolg, want ondanks het feit dat dit boek volledig onafhankelijk van de eerste gelezen kan worden, is het wel prettig om enige voorkennis te hebben. Robotham laat zijn personages tot leven komen en geeft ze voldoende bagage en geloofwaardigheid mee. Nagelbijtende spanning en gedoseerde humor gaan bij de Australiër hand in hand wat er voor zorgt dat ook Het verlies een bijzonder leuk boek is geworden. Michael Robotham is een echte aanwinst voor het genre.
In Het verlies zijn de hoofdrollen echter omgedraaid. We volgen hier de beslommeringen van Ruiz die net weer bijkomt uit een coma. Niet alleen mist hij een stukje van zijn vinger, ook een heel stuk van zijn geheugen is hij kwijt geraakt. Nadat de arts hem vertelt dat hij ternauwernood uit het koude water is opgevist met een schotwond in zijn been, wil Ruiz koste wat het kost de waarheid achterhalen. Al gauw komt hij erachter dat het iets te maken moet hebben met de zoektocht naar Mickey Carlyle, een meisje waarvan iedereen denkt dat ze jaren geleden vermoord is. De gedreven inspecteur denkt echter dat het meisje nog steeds in leven is en ergens wordt vastgehouden. Geholpen door vriend en psycholoog Joe probeert Ruiz de gaten in zijn geheugen te vullen en het mysterie rond het vermiste meisje op te helderen.
Met Het verlies heeft Robotham een zeer geslaagd vervolg geschreven op De verdenking. Ik noem het vervolg, want ondanks het feit dat dit boek volledig onafhankelijk van de eerste gelezen kan worden, is het wel prettig om enige voorkennis te hebben. Robotham laat zijn personages tot leven komen en geeft ze voldoende bagage en geloofwaardigheid mee. Nagelbijtende spanning en gedoseerde humor gaan bij de Australiër hand in hand wat er voor zorgt dat ook Het verlies een bijzonder leuk boek is geworden. Michael Robotham is een echte aanwinst voor het genre.
1
Reageer op deze recensie