Hebban recensie
Een veelbelovend misdaaddebuut
Jacht op de jager werd aangekondigd als de eerste onderwijsthriller in Nederland. Het thrillerdebuut van auteur John Brosens, die zelf jaren in het onderwijs heeft gezeten, kreeg bij de verschijning een hoop aandacht van de media. Niet in de laatste plaats door de verbijsterende moord op leraar Hans van Wieren van het Haagse Terra College in hetzelfde jaar. Want ook in Jacht op de jager wordt een leraar vermoord. Na afloop van een Halloweenfeest op het Orion College wordt docent Vic van Diest om het leven gebracht. Inspecteur Leendert Vosmeer wordt op het onderzoek gezet en ontdekt dat Van Diest, naast harde werker ook bekend stond als rokkenjager en daarmee de nodige mensen tegen zich in het harnas joeg. Ook hielp hij vriend en journalist Tom Riekamp met het onderzoek voor een Zwartboek dat een aanzienlijke bouwfraude aan het licht zou brengen. Wanneer ook Riekamp wordt achtervolgd en bedreigd lijken alle bewijzen dezelfde kant op te wijzen... maar is dat ook werkelijk zo?
Het moet gezegd: John Brosens heeft het schrijven in de vingers. Jacht op de jager is een goed geschreven misdaadroman, met een interessante plot. Hoewel onderwijsthriller een leuke term is voor marketingdoeleinden, dekt het de lading van het verhaal niet echt. Dit verhaal gaat veel verder dan de belevenissen op een scholengemeenschap. Brosens schetst weliswaar een interessant beeld van de eigen wereld binnen de muren van het college en de emotionele verwerking waarmee collega-docenten en leerlingen te maken krijgen, maar dit is slechts een klein deel van het verhaal. Behendig loodst Brosens je mee in het leed en het geheime verleden van Vic van Diest en laat hij zijn personages tot leven komen. Maar in de laatste twintig pagina's gaat de geöliede trein van John Brosens stotteren. De ploselinge verliefdheid van Tom, de AIVD, de misschien wel te verrassende ontknoping... het komt allemaal wat geforceerd op mij over. Hierdoor verliest het verhaal aan geloofwaardigheid, dat juist zo belangrijk is bij een 'dichtbij huis' verhaal.
Maar Jacht op de jager is een veelbelovend misdaaddebuut. Ik hoop dat Brosens voor zijn volgende boek de tijd (en papier) neemt en krijgt om het verhaal net zo kundig af te maken als dit begon.
Het moet gezegd: John Brosens heeft het schrijven in de vingers. Jacht op de jager is een goed geschreven misdaadroman, met een interessante plot. Hoewel onderwijsthriller een leuke term is voor marketingdoeleinden, dekt het de lading van het verhaal niet echt. Dit verhaal gaat veel verder dan de belevenissen op een scholengemeenschap. Brosens schetst weliswaar een interessant beeld van de eigen wereld binnen de muren van het college en de emotionele verwerking waarmee collega-docenten en leerlingen te maken krijgen, maar dit is slechts een klein deel van het verhaal. Behendig loodst Brosens je mee in het leed en het geheime verleden van Vic van Diest en laat hij zijn personages tot leven komen. Maar in de laatste twintig pagina's gaat de geöliede trein van John Brosens stotteren. De ploselinge verliefdheid van Tom, de AIVD, de misschien wel te verrassende ontknoping... het komt allemaal wat geforceerd op mij over. Hierdoor verliest het verhaal aan geloofwaardigheid, dat juist zo belangrijk is bij een 'dichtbij huis' verhaal.
Maar Jacht op de jager is een veelbelovend misdaaddebuut. Ik hoop dat Brosens voor zijn volgende boek de tijd (en papier) neemt en krijgt om het verhaal net zo kundig af te maken als dit begon.
1
Reageer op deze recensie