Het verhaal kruipt diep onder de huid

Het is geen uitzondering. De diepgewortelde ambitie om ooit zelf een boek te schrijven, is er een waar menig (thriller)recensent mee worstelt. Een enkeling voegt de daad ook werkelijk bij het woord, en soms zelfs met succes. Elvin Post is hiervoor misschien wel het beste voorbeeld.

Ook Nataszia Tardio recenseert, maar als freelance journaliste en auteur schreef ze ook al een paar non-fictieboeken, waaronder de biografie van Peter ‘'Zesde Zintuig'’ van der Hurk. Met Moordvrienden springt ze in het diepe als thrillerschrijfster, of om precies te zijn als auteur van een YA-thriller.

In Moordvrienden is de hoofdrol weggelegd voor de veertienjarige Milo Bauers. Een zielig geval, want Milo is het pispaaltje van de klas. Dag in dag uit is hij het favoriete doelwit van zijn klasgenootjes en dat treiteren gaat behoorlijk ver. Zijn leven op school is een ware hel totdat Finn Kimmel bij hem in de klas komt. Finn neemt hem in bescherming en er ontstaat een zonderlinge vriendschap tussen de twee buitenbeentjes van de school. Het dorp is nog niet bijgekomen van de brute moord op een vijfjarig jongetje als het volgende drama zich al aandient. De vijftienjarige Finn richt een bloedbad aan op de school, waarbij hij een leraar en een aantal leerlingen doodt voordat hij zichzelf doodschiet. Milo wordt direct gezien als medeplichtige en wordt opgepakt. Terwijl de politie de zaak onderzoekt, hebben de media hun zondebok in Milo al gevonden. Maar als alle hoofdrolspelers zich opmaken voor de zwaar beladen rechtszaak, ontvouwt zich langzaam maar zeker het ware verhaal achter het drama.

Het onderwerp op zichzelf is al behoorlijk heftig, zeker tegen het licht van de verschillende drama’'s in binnen- en buitenland, zoals de schietpartij in het winkelcentrum in Alphen aan den Rijn en de massamoord op het Noorse eiland Utøya, maar de knappe uitwerking van Tardio mist haar doel ook niet. De kracht zit vooral in de verschillende perspectieven van waaruit het verhaal wordt verteld. We volgen niet alleen Milo van heel dichtbij, ook zijn moeder, zijn advocate en een bekende misdaadverslaggever zijn belangrijke “vertellers” van het verhaal, evenals een van de pestkoppen in Milo’s klas. Tardio vertelt een verhaal dat diep onder je huid kruipt om daar voorlopig niet meer vandaan te komen. De uiteindelijke ontknoping zorgt letterlijk voor kippenvel. Pas na het lezen van de laatste woorden besef je dat de auteur geslaagd is in haar opzet de lezer vanaf het begin op het verkeerde been te zetten.

Eigenlijk ontstijgt Moordvrienden het traditionele YA-subgenre, voor zover je bij Young Adult over “traditioneel” kunt spreken. Moordvrienden kan namelijk het beste worden getypeerd als een echte 'cross over thriller' en is, in tegenstelling tot veel andere thrillers met het predicaat “Young Adult”, namelijk echt geschikt voor 16 jaar en ouder.

Toch krijgt Moordvrienden niet de volle vijf sterren, daarvoor is dit debuut misschien wel net te strak georkestreerd en blijven de personages net een beetje te vlak.

De clichématigheden in het verhaal (een ambitieuze advocate, de gedreven misdaadjournalist) zitten nu eenmaal gevangen in het genre. Neemt niet weg dat Nataszia Tardio een heel knap debuut heeft neergezet dat een mooi begin is van haar carrière als thrillerschrijfster.