In Nordica gaan pech en toeval hand in hand

wat de geloofwaardigheid van het boek niet echt ten goede komt. ,Al twee boeken schreef Ton Theunis, voordat Nordica uit zijn pen kwam. Nordica, zijn nummer 3 is mijn eerste kennismaking met de Nederlandse auteur. Het verhaal speelt zich af op een veerboot naar Zweden, waar toevallig een aantal vluchtelingen op verzeild raken. Brandt, de Nederlandse chauffeur die onder bedreiging de verstekelingen mee smokkelde is één van de hoofdpersonen van het verhaal, die al gauw de dupe wordt van het feit dat hij ooit een pistool aanschafde. De verstekelingen besluiten het schip te kapen om op die manier zekerheid te krijgen voor een veilige doortocht naar een Europees land. Deze kaping loopt volledig uit de hand als blijkt dat niet alle kapers hetzelfde doel voor ogen hebben. Het bloedvergieten is begonnen... De Nederlandse politieman Calis, die met zijn kinderen op vakantie is, loopt aan tegen een Duitse zakenvrouw en samen ontpoppen ze zich tot de kern van "het verzet" tegen de terroristen.

In Nordica gaan pech en toeval hand in hand, wat de geloofwaardigheid van het boek niet echt ten goede komt. De karakters zijn daarnaast niet alleen vrij vlak, maar ze lijken ook nog eens te kampen met onnavolgbare wisselende stemmingen. Eigenlijk doet Nordica mij het meeste lijken op een zoveelste film met knokker Steven Seagal in de hoofdrol. Een film die je eigenlijk niet wilt missen, maar uiteindelijk nooit dat wordt waar je op hoopt, en een bundeling is van soms clichématige elementen, goede aktie en teveel B-acteurs.

Het is niet alleen kritiek wat de klok slaat. Nordica is toch ook wel weer een lekker leesbaar boek waarin veel gebeurt en waaraan je zeker een aantal uren leesplezier zult beleven. Het verhaal bevat leuke, soms verrassende plotwendingen. Het idee is goed, de uitwerking iets minder. Al met al een redelijk verhaal.