Non-stop vijfsterren-entertainment voor jong en oud

De Amerikaanse Michelle Gagnon (1971) werkte onder andere als model, barkeeper, hondenuitlater, personal trainer en journalist voordat ze begon met het schrijven van thrillers. In 2007 debuteerde ze met The tunnels, waarna er nog drie thrillers voor volwassenen volgden. Daarna besloot Gagnon een thrillertrilogie te gaan schrijven voor Young Adults. Project Persefone. Het experiment is het eerste deel van Gagnons trilogie.
In het boek maken we kennis met Noa, een zestienjarig meisje dat sinds de dood van haar ouders een typisch slachtoffer van ‘het systeem’ is geworden. Maar Noa heeft zichzelf van het systeem kunnen bevrijden door haar enorme behendigheid met computers en het hacken ervan, waardoor ze eigenlijk niet meer bestaat. Toch wordt ze op een dag wakker op een operatietafel met een infuus aan haar arm. Ze heeft geen idee waar ze is en waarom ze daar is, maar voelt wel aan dat ze niet in een “gewoon” ziekenhuis terecht is gekomen. Ze weet te ontkomen, maar ze komt er al snel achter dat haar leven nooit meer het oude zal worden.
Op hetzelfde moment ervaart Peter Gregory ongeveer hetzelfde. Zijn achtergrond is volledig anders dan die van Noa, hij komt uit een rijk nest, maar ook hij blinkt uit in het hacken van computersystemen. Met zijn hackersalliantie ALLIANCE strijden ze als een soort van digitale Robin Hood voor gerechtigheid. Maar wanneer hij uit nieuwsgierigheid een onbekende bedrijfssite probeert binnen te komen, staat binnen no time zijn huis vol met gewapende en gemaskerde mannen. Hij wordt bedreigd en zijn notebook wordt meegenomen. Het wakkert zijn interesse in de geheimzinnige organisatie alleen maar aan. Niet lang erna komen Peter en Noa erachter dat beide mysteries niet op zichzelf staan en dat ze beter kunnen samenwerken, met alle niet te overziene gevolgen van dien.
Echte YA-thrillers zijn al op één hand te tellen, laat staan goede. De meeste spanning gericht op jongvolwassenen komt vooral uit de fantasyhoek. Project Persefone is wat dat betreft een zeer prettige uitzondering en heeft alles wat een thriller nodig heeft: een sterke plot, personages met ballen (terwijl ze toch ook worstelen met hun eigen onzekerheden), de noodzakelijke onverwachte wendingen, spetterende actie en bloedstollende spanning.
De Persefone-trilogie wordt door de uitgeverij neergezet als “de Millennium-trilogie voor jongeren” en zo gek is dat niet. Natuurlijk zou hoofdpersoon Noa zo het jongere zusje kunnen zijn van Larssons Lisbeth Salander en wordt er ook naarstig op los gehackt, maar veel verder houdt de vergelijking niet echt stand. En gelukkig maar. Want Michelle Gagnon heeft gewoon zelf een heel goed, filmisch en vooral slim verhaal neergezet waar niet alleen meisjes, maar ook jongens en zelfs volwassen lezers van zullen smullen. Non-stop vijfsterren-entertainment voor jong en oud dus. Hopelijk laten de volgende twee delen niet al te lang op zich wachten.